Αυτός είναι ο δικός μου πολύτιμος θησαυρός. Θα περπατήσω... θα περπατήσω...θα φτάσω στην άκρη του ουράνιου τόξου και θα τον πάρω.

31 Οκτωβρίου. Παγκόσμια ημέρα Αποταμίευσης και πλέον εκμεταλλευόμαστε τη μέρα αυτή, όπως μπορείτε να δείτε και στις αναρτήσεις προηγούμενων ετών, για να μιλήσουμε για πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους και ευτυχισμένους χωρίς χρήματα. 

Αλλά πρώτα αφού το θέλει η μέρα και αφού αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας, ας μιλήσουμε και για τα χρήματα.

Είδαμε κουμπαράδες, βιβλιάρια τράπεζας , μιλήσαμε για την αξία της Αποταμίευσης.

Είδαμε και ομαδοποιήσαμε παλιά νομίσματα (δραχμές) και ευρώ. Είδαμε χαρτονομίσματα και κέρματα και παρατηρήσαμε το υλικό κατασκευής τους.

 Φτιάξαμε κουμπαράδες Μίκυ και Μίνυ και το διασκεδάσαμε πολύ. Βάψαμε κόκκινα ποτήρια με μαύρη τέμπερα για να φτιάξουμε το Μίκυ και κάναμε τυπώματα με  άσπρες βούλες για να φτιάξουμε τη Μίνυ.

 Στη συνέχεια μιλήσαμε για πράγματα που αγοράζουμε με χρήματα και για άλλα που δε χρειάζονται χρήματα, αλλά είναι πολύ πιο σπουδαία και σημαντικά.Οι ιδέες των παιδιών ήταν πραγματικά πολύ εντυπωσιακές.

Ασχοληθήκαμε με τον αγαπημένο μου ιρλανδέζικο μύθο,

"Το ουράνιο τόξο, το δοχείο του χρυσού και ο καλικάντζαρος":

Αυτός είναι ο πιο γνωστός μύθος για το ουράνιο τόξο.  Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στο τέλος κάθε ουράνιου τόξου υπάρχει ένα δοχείο γεμάτο χρυσό που φρουρείται από έναν καλικάντζαρο. Ο καλικάντζαρος - φρουρός του θησαυρού είναι πονηρός και εάν υποψιαστεί πως ο θησαυρός κινδυνεύει να ανακαλυφθεί από έναν άνθρωπο, επιχειρεί να εξαπατήσει τον άνθρωπο και να τον αποπροσανατολίσει, κρατώντας για πάντα δικό του το θησαυρό.

Είχαμε αρχίσει από την προηγούμενη εβδομάδα να το συζητάμε και ξεκινήσαμε τη δραστηριότητά μας με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, ώστε να μπορέσουμε να την ολοκληρώσουμε σήμερα, που είναι η μέρα της Αποταμίευσης.

Ο μύθος λέει ότι ο καλικάντζαρος έκλεψε το θησαυρό από τις νεράιδες. Και δε θέλει να του τον ξαναπάρουν. Εμείς όμως αποφασίσαμε ότι θα περπατήσουμε... θα περπατήσουμε... θα περπατήσουμε και θα φτάσουμε στην άκρη του ουράνιου τόξου. Θα μας βοηθήσουν οι νεράιδες και θα πάρουμε το θησαυρό.Ανοίγουμε το τσουκάλι και βλέπουμε το θησαυρό που είναι κρυμμένος μέσα. Αλλά είναι διαφορετικός για τον καθένα. Το παιχνίδι με το σκυλάκι μας, η βόλτα με το μπαμπά και τη μαμά, το παιχνίδι με τους φίλους μας, τα ανθισμένα λουλούδια,ένας νερόλακος!!!

Ας φτιάξουμε λοιπόν το ουράνιο τόξο και στην άκρη του το τσουκάλι με το θησαυρό.

Κόψαμε το τσουκάλι....

Διαλέξαμε λωρίδες και φτιάξαμε το ουράνιο τόξο...

Στη μία άκρη του κολλήσαμε το τσουκάλι και στην άλλη το σύννεφο όπου ζουν οι νεράιδες.

Ρίξαμε χρυσόσκονη, αφού κρύβει μέσα του ένα θησαυρό: Το δικό μας θησαυρό.

 Και μέσα ζωγραφίσαμε το θησαυρό μας που για τον καθένα είναι διαφορετικός:

Την κατασκευή τη βρήκα ΕΔΩ και την προσάρμοσα στις ανάγκες μας.