Τα βήματα για τη ζωή. Παρουσίαση του προγράμματος από τα παιδιά στους γονείς.

Κατά τη διάρκεια της περσινής  χρονιάς, δουλέψαμε  με τα παιδιά το πρόγραμμα: «Τα βήματα για τη ζωή».

Πρόκειται για    ένα πρόγραμμα Κοινωνικής-Συναισθηματικής Μάθησης (προαγωγής ψυχικής υγείας) για μαθητές νηπιαγωγείου που στοχεύει στην καλλιέργεια και ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως είναι: η συγκέντρωση προσοχής, η συνεργασία, η αυτοεκτίμηση, η διαχείριση συναισθημάτων, η αποφυγή θυματοποίησης, η αποφυγή λεκτικής και σωματικής επιθετικότητας, η ενσυναίσθηση καθώς και δεξιότητες φιλίας/κοινωνικής επάρκειας και επίλυσης προβλημάτων.

Στο πρόγραμμα συμμετείχαν ενεργά και οι γονείς , και χωρίς τη δική τους συμμετοχή το πρόγραμμα δε θα είχε την επιτυχία που είχε τελικά.

Στο τέλος της χρονιάς λοιπόν, κάναμε την παρουσίαση του προγράμματος  , που έγινε από τα παιδιά και μόνο.

Στείλαμε στους γονείς την πρόσκληση για την παρουσίαση:

 Αυτό ήταν το κείμενο της πρόσκλησης:

Κάναμε με τα παιδιά μία αφίσα. Ο καθένας διάλεξε αυτό που του άρεσε πιο πολύ στα Βήματα.

Το έγραψε σε ένα συννεφάκι και το κόλλησε στο δικό του "κομμάτι"στην τεράστια αφίσα μας.

Και από κάτω το ζωγράφισε.

 Η παρουσίαση ξεκίνησε με την παρουσίαση της αφίσας:

 Το κάθε παιδί παρουσίαζε το δικό του μέρος:

Τραγουδήσαμε το "Λουλουδόκοσμο".

ΛΟΥΛΟΥΔΟΚΟΣΜΟΣ:

Να ‘ταν ο κόσμος μας περβόλι κι εμείς αδελφωμένοι όλοι,

σαν τα λουλούδια πλάι-πλάι, ο ένας τον άλλο να αγαπάει.

Να μην υπάρχει περηφάνια, τι μενεξέδες, τι γεράνια,

συντροφιασμένοι εμείς και φίλοι, περικοκλάδες και τριφύλλι.(2)

Να ‘ρθει μια αυγή να μας φωτίσει, δίχως πολέμους, δίχως μίση,

να ‘ρθει μια μέρα να χαράξει κι όλο τον κόσμο ν’ αλλάξει.

Να μην υπάρχει περηφάνια, τι μενεξέδες, τι γεράνια,

συντροφιασμένοι εμείς και φίλοι, περικοκλάδες και τριφύλλι.(2)

Χορέψαμε και τραγουδήσαμε το "Xρώμα της ελπίδας".

Τo χρώμα της ελπίδας:

Με της ελπίδας χρώματα τον κόσμο ζωγραφίζω

με περιστέρια κι αγριλιές τη ζωγραφιά στολίζω.

Τον ουρανό κάνω χαρτί μολύβια τις αχτίδες

 και βγάζω μέσα απ' την ψυχή τις παιδικές μου ελπίδες.

Είμαι παιδί που ξεκινώ κι ανοίγω τα φτερά μου

θέλω ένα κόσμο αληθινό να χτίσω τα όνειρά μου.

Δώστε μου χώμα να πατώ πελάγη ν' αρμενίζω

 και δυο φτερά χελιδονιού τον κόσμο να γυρίζω.

Δώστε μου αγάπη για νερό  και για ψωμί ειρήνη

 κι ό,τι κακό θα συναντώ   στο δρόμο μου να σβήνει.

 Είμαι παιδί που ξεκινώ κι ανοίγω τα φτερά μου

θέλω ένα κόσμο αληθινό να χτίσω τα όνειρά μου.

Στη συνέχεια τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες παρουσίασαν  κάποιες από τις δράσεις μας και τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε:

Η πρώτη ομάδα παρουσιάζει τις κονκάρδες και εξηγεί πώς τις χρησιμοποιούσαμε στα παιχνίδια ρόλων:

Δείχνει τον τροχό της φιλίας, το ημερολόγιο προσφοράς βοήθειας,μιλάει για το δίπλωμα  του βοηθού και τις φιλοφρονήσεις.

Η δεύτερη ομάδα παρουσιάζει τη διαχείριση του θυμού, μέσα από παιχνίδια ρόλων.
Δείτε ΕΔΩ          και ΕΔΩ

Τα 3 βήματα από το θυμό στη χαλάρωση.

 Και σαπουνόφουσκες: Έτσι σκάει ο θυμός μας!!!

Μία άλλη  ομάδα παρουσιάζει το λεξικό των συναισθημάτων που δημιουργήσαμε.

 Να και το ατομικό μας λεξικό των συναισθημάτων.
Mπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Αλλά και τα γλυκά λογάκια:

Τις μάσκες των συναισθημάτων: 
Η ομάδα των παιδιών παρουσίαζε μία μάσκα , μας μιλούσε για το αντίστοιχο συναίσθημα και όλοι (παιδιά και γονείς ) έπρεπε να πάρουμε την ανάλογη έκφραση και στάση του σώματος.

Μία άλλη ομάδα με παιχνίδια ρόλων πάλι μας έδειξε πώς μπορούμε να μπούμε σε μία παρέα:
Τα 4 βήματα. 
Δείτε ΕΔΩ.

Παρουσιάσαμε κάποιες από τις ομαδικές εργασίες που κάναμε και  μιλήσαμε γι' αυτές:

Δώσαμε στις μανούλες και στους μπαμπάδες μας τα δωράκια που τους είχαμε ετοιμάσει:

Τα καρδουλοκουτάκια "Υπόσχεση":

Είπαμε ότι ένα πολύ γλυκό δώρο για ένα πρόσωπο που αγαπάμε είναι μία υπόσχεση! Σκεφτήκαμε λοιπόν και δώσαμε μία υπόσχεση σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο (κάτι απλό και εφικτό).

Κάναμε κουτάκια καρδούλες , κολλήσαμε τη φωτογραφία μας, βάλαμε χέρια και μέσα βάλαμε την υπόσχεση που είχαμε γράψει:

To παγωτό με τα γλυκά λογάκια 

 Και το λεξικό των συναισθημάτων.

Πήραν το βραβείο τους για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα:

Αλλά και μία έκπληξη για το τέλος: 
Μία ιδέα που ανακάλυψε στο internet η φίλη μου η Πόπη η Παπουτσάκη. 
Ένα από αυτά  που μάθαμε στο πρόγραμμα, είναι να μη μένουμε στην επιφάνεια και στην εμφάνιση των πραγμάτων και των ανθρώπων αλλά να βλέπουμε την ουσία και το περιεχόμενο.
Φτιάξαμε λοιπόν αυτά τα χωνάκια και τα γεμίσαμε με καραμέλες:

Τα βάλαμε σε ένα κουτί που το ντύσαμε με εφημερίδες. 
Σε ένα άλλο ίδιο κουτί βάλαμε κλαδάκια και πετρούλες και το τυλίξαμε με ωραίο χαρτί και κορδέλες.
Τα παρουσιάσαμε λοιπόν :

 Kαι είπαμε στα παιδιά να πάνε στο κουτί που τους αρέσει περισσότερο.
Φυσικά όλοι πήγαν στο φανταχτερό και στολισμένο κουτί.

 Και όταν τα ανοίξαμε έμειναν με το στόμα ανοιχτό:

Αλλά στο τέλος όλοι πήραν τα χωνάκια τους!!!

Καλή  συνέχεια παιδιά !!!

Εμείς πάντα εδώ θα είμαστε!!!