Εμείς στην οικογένειά μας είμαστε ευτυχισμένοι μαζί. Το παλαμόσπιτό μας.

Συνεχίζοντας το θέμα της οικογένειας, αποφασίσαμε να το προσεγγίσουμε κάπως διαφορετικά και να εμπλέξουμε και τους γονείς στη διαδικασία.

Κάθε παιδάκι  λοιπόν, πήρε τόσα κομματάκια χαρτόνια, όσα και τα μέλη τη οικογένειάς του. Έπρεπε να σχεδιάσουν και να κόψουν το περίγραμμα των χεριών τους και να τα φέρουν 

Σήμερα το πρωί λοιπόν όλοι τα έφεραν. Και περίμεναν με αγωνία να δουν τι θα κάνουμε.

 Τα άπλωσαν μπροστά τους στο τραπέζι και βγήκαν απίστευτες δραστηριότητες που δεν ήθελαν να σταματήσουν. Πρώτα πρώτα ήταν πολύ χαρούμενα , γιατί ένιωθαν την παρουσία του μπαμπά, της μαμάς, των αδερφών τους. Τα μέτρησαν και τα σύγκριναν με τα κομμάτια παζλ που είχαν βάλει  χθες στο σπιτάκι τους και με τα κουτάκια που είχαν χρωματίσει στο διάγραμμα και είδαν ότι ήταν ο ίδιος αριθμός. Μπορείτε να τα δείτε  

ΕΔΩ

Κάναμε παιχνίδια με τα χρώματα.

Ο καθένας έβαζε τα χέρια του με τη σειρά από το μικρότερο στο μεγαλύτερο και από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.

 Προσπαθούσε από το μέγεθος να καταλάβει ποιανού είναι το κάθε χέρι.

έβαζε τοχεράκι του σε κάθε χέρι και παρατηρούσε  τη διαφορά.

Τα έβαζε το ένα μέσα στο άλλο, ανάλογα με το μέγεθος.

 Στο τέλος τα κολλήσαμε.

 Αποφασίσαμε να φτιάξουμε το σπίτι μας.

Πήραν από μία χαρτοσακούλα και ζωγράφισαν πόρτες και παράθυρα.

 Έβαλαν μέσα ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας.

 Το κόλλησα με σιλικόνη σε μία βάση από κάνσον.

 Κόλλησαν σκεπούλα.

 Και μετά; Οι παλάμες της οικογένειάς μου πάνω στο σπιτάκι. Γιατί είμαστε

 ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ.( Για άλλη μία φορά τη λύση μου την έδωσε η φίλη μου η Δέσποινα Παρταλά, όταν έψαχνα έναν τίτλο για το σπίτι).