Η αρπαγή της Ευρώπης από το Δία

Παίρνοντας αφορμή από τη συζήτηση για την αποταμίευση , μιλήσαμε για το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης  από το Δία.

Στο κέρμα των 2 ευρώ απεικονίζεται η απαγωγή της Ευρώπης από τον μεταμορφωμένο σε ταύρο Δία, όπως απεικονίζεται σε ψηφιδωτό του 3ου μ.Χ αιώνα που βρέθηκε στη Σπάρτη. Σχεδιαστής είναι ο Γεώργιος Σταματόπουλος.

Διαβάσαμε το μύθο 

Ο Αγήνορας, βασιλιάς των Φοινίκων, ( Λίβανος ) είχε τρεις γιους και μία κόρη που την λέγανε Ευρώπη κι ήταν θεόμορφη στα κάλλη.
Κάποτε, είδε στον ύπνο της ότι η Ασία και η ήπειρος που τη χωρίζει η θάλασσα από την Ασία, μεταμορφωμένες σε γυναίκες, πάλευαν μεταξύ τους για κείνη. Η καθεμιά τους ήθελε να πάρει την Ευρώπη στην εξουσία της. Σε τούτο τον αγώνα νικήθηκε η Ασία, πού χε θρέψει αναστήσει την Ευρώπη, κι αναγκάστηκε να την παραχωρήσει στην άλλη.

Η Ευρώπη ξύπνησε τρομαγμένη από τούτο τ' όνειρο, γιατί δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Και βάλθηκε η μικρή κόρη του Αγήνορα να προσκυνάει ταπεινά τους Θεούς και να τους παρακαλάει να τη γλυτώσουν από τη συμφορά που ίσως την περίμενε.

Έπειτα, ντυμένη με πορφυρά χρυσοΰφαντα ρούχα πήγε με τις φιλενάδες της σ' ένα καταπράσινο κι ολάνθιστο ξέφωτο, κοντά στ' ακρογιάλι. Εκεί, τα κορίτσια μάζευαν παιζογελώντας κάθε λογής λουλούδια στα χρυσά τους καλάθια : ζουμπούλια, σαφράνια, βιολέτες και κρίνα.

Η κόρη του Αγήνορα, που ξεχώριζε στην ομορφιά ανάμεσα στις φίλες της όπως ξεχώριζε η Αφροδίτη ανάμεσα στις τρεις Χάριτες, μάζευε τριαντάφυλλα, κόκκινα σαν τη φωτιά. Οι νεανικές φωνές των κοριτσιών αντηχούσαν μακριά στην ανθισμένη πρασιά και στην περουζένια άπλα της θάλασσας, σκεπάζοντας τον απαλό της φλοίσβο. 

Δε χάρηκε όμως για πολύ καιρό η Ευρώπη τούτη τη ξένοιαστη ζωή. Ο μεγάλος γιος του Κρόνου Δίας, την είδε κι αποφάσισε να την κλέψει. Για να μην την τρομάξει, μεταμορφώθηκε σ' έναν υπέροχο ταύρο. Όλο το τρίχωμα του ταύρου αυτού άστραφτε σα μάλαμα κι είχε στο κούτελό του μια βούλα που φωτοβολούσε σα φεγγαρόφωτο. Τα χρυσά του κέρατα ήταν καμπυλωτά, σα μισοφέγγαρο, όταν πρωτοβγαίνει στα ματωμένα βασιλέματα του Ήλιου.

Ο πανώριος τούτος ταύρος πρόβαλε στο ξέφωτο και λαφροπατώντας, μόλις π' άγγιζε το χορτάρι, ζύγωσε την κόρη. Τα κορίτσια δεν τρόμαξαν καθόλου : τον περιτριγύρισαν και τον χάιδευαν καλοσυνάτα Ο ταύρος πλησίασε την Ευρώπη, της έγλειψε τα χέρια και κάθισε ήμερα δίπλα της. Τα χνώτα του μύριζαν αμβροσία κι ο αέρας γύρω μοσχοβόλησε.

Η Ευρώπη του χάιδεψε το τρίχωμα με τ' απαλό της χέρι, έσφιξε το κεφάλι του στην αγκαλιά της και το φίλησε. Ξάπλωσε τότε ο ταύρος στα πόδια της όμορφης κόρης, καμώθηκε πως νυστάζει και την παρακάλεσε ν' ανέβει στη ράχη του. Η Ευρώπη γελώντας, κάθισε στη φαρδιά ράχη του ταύρου. Κι άλλες κοπέλες θέλησαν να καθίσουν δίπλα της, μα ο ταύρος ορθώθηκε και βάλθηκε να τρέχει προς τη μεριά της θάλασσας. Είχε αρπάξει αυτήν που ποθούσε. 

Τρομαγμένες, μπήξανε τις φωνές οι κοπέλες της Σιδωνίας. Η Ευρώπη άπλωσε τα χέρια της και τους ζητούσε βοήθεια, αλλά αυτές δεν μπορούσαν πια να την βοηθήσουν. Ο χρυσοκέρατος ταύρος πετούσε γοργός σαν τον άνεμο.

Έπειτα, έπεσε στην θάλασσα κι άρχισε να κολυμπάει γρήγορα, σα δελφίνι, πάνω στα γαλάζια νερά. Τα κύματα παραμέριζαν μπροστά του κι οι σταγόνες του νερού στάλαζαν σα διαμάντια από τις τρίχες του, χωρίς να τον βρέχουν.

Απ' τα κατάβαθα της θάλασσας βγήκαν οι πανώριες νεράιδες και σμάριασαν γύρω τους κολυμπώντας. Ακόμα κι ο Ποσειδώνας, ο Θεός του πελάγους, περιτριγυρισμένος από τις Θεές της θάλασσας, πήγαινε μπροστά με τ' άρμα του, καταλαγιάζοντας τα κύματα με την τρίαινά του κι ανοίγοντας δρόμο να περάσει ο τρανός αδελφός του ο Δίας.

Η Ευρώπη καθόταν στη ράχη του ταύρου κι έτρεμε από τον φόβο της. Με τόνα χέρι κρατιόταν από τα χρυσοκέρατα, και, με τ' άλλο, μάζευε τον ποδόγυρο του φουστανιού της μη βραχεί στο νερό. Δεν υπήρχε όμως τέτοιος φόβος : η θάλασσα ήταν γαληνεμένη κι οι αρμυρές της στάλες δεν την άγγιζαν. Το θαλασσινό αεράκι χάιδευε τα κατσαρά της μαλλιά κι ανέμιζε το πέπλο που τη σκέπαζε. Το ακρογιάλι όλο και ξαλάργαινε και, σιγά - σιγά, χάθηκε στον γαλανό ορίζοντα. Δεν έβλεπες γύρω - τριγύρω παρά μονάχα τη θάλασσα και τον γαλανό ουρανό.

Σε λίγο όμως, φάνηκαν μακριά οι ακτές της Κρήτης. Ζύγωσε με βιάση ο Δίας κι απόθεσε το πολύτιμο φορτίο του στην ακρογιαλιά. Η Ευρώπη έγινε γυναίκα του Δία και, από τότε, κατοικούσε στην Κρήτη. Απέκτησε τρεις γιους : τον Μίνωα, τον Ροδάνανθυ και τον Σαρπηδόνα. Η φήμη των τριών αυτών μεγαλοδύναμων γιων του Δία, απλώθηκε σ' όλο τον τότε κόσμο. Την ιστορία την βρήκα εδώ:http://sp-europe.blogspot.gr/2009/02/blog-post.htm

Είδαμε στο INTERNET την απεικόνιση του μύθου σε διάφορα είδη τέχνης.

                                                    Η αρπαγή της Ευρώπης

Ψηφιδωτό του 3ου αιώνα π.Χ., στη Σπάρτη

Ημερολόγιο Ιονικής - Λαϊκής Τράπεζας 1968

 Η αρπαγή της Ευρώπης σε γραμματόσημο.

                                       

Στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο,  στο Στρασβούργο της Γαλλίας

υπάρχει το Άγαλμα που απεικονίζει τον ελληνικό μύθο της πριγκίπισσας της Φοινίκης Ευρώπη, την οποία ο Δίας με τη μορφή ταύρου αποπλάνησε και την μετέφερε στην Κρήτη.

Είδανε με το μεγεθυντικό φακό την απεικόνιση του μύθου στο δίευρο

Ζωγραφίσαμε την απαγωγή της Ευρώπης από το Δία.

Φτιάξανε το δικό τους κέρμα των 2 ευρώ. Σχεδίασαν με συνεργασία από 2 κύκλους ο καθένας.

                                          Τους κόψανε και τους ζωγράφισαν 

                                                 Τους κόλλησαν

 Έτοιμα!! Κάναμε διαγωνισμό . Ψήφισαν το κάθε νόμισμα χωριστά και τα 2 με τις περισσότερες ψήφους πήραν τους 2 κουμπαράδες από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

ΚΑΙ..... ΝΙΚΗΤΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ... Η Άρτεμις και η Χριστίνα!!!!!!!!!!

                                        Βάλαμε και μερικά κέρματα μέσα για το καλό.

                                                              Συγχαρητήρια κουκλίτσες.