Αν ήμουν Φλεβάρης.... θα ήθελα να είμαι "Ο Γλεντζοφλέβαρος" της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη.

Χθες υποδεχτήκαμε το Φλεβάρη.Συζητήσαμε.... είπαμε τις ονομασίες του και γιατί λέγεται έτσι  διαβάσαμε ιστορίες .

          Πώς αλλιώς λέγεται ο Φεβρουάριος;

       Φλεβάρης , Κουτσοφλέβαρος, Λειψομηνάς, Μικρός και Κουτσός.

Ο Φλεβάρης είναι ο τελευταίος μήνας του χειμώνα και οφείλει το όνομά του σε μια Ρωμαϊκή γιορτή που ονομάζεται Φεμπρουά, μια γιορτή θρησκευτικού καθαρμού και εξαγνισμού. Είναι ο μήνας που έχει τις λιγότερες μέρες, γι’αυτό τον λόγο ονομάζεται και Κουτσοφλέβαρος! Κάθε 4 χρόνια, όταν το έτος είναι δίσεκτο, τότε ο Φεβρουάριος έχει μία μέρα παραπάνω.

Διαβάσαμε και αυτό το πολύ όμορφο ποίημα:

Το βρήκα ΕΔΩ :

Μια φορά κι ένα καιρό

σε πανύψηλο βουνό

μια περήφανη γριά

έβοσκε τριάντα αρνιά.

Το Μάρτη κοροϊδεύει.

Και τ' αρνάκια της χαϊδεύει.

«Μάρτη» γδάρτη και κακέ παλουκοκαύτη

τ' αρνιά μου ξεχειμώνιασα

και καθόλου δεν σε λόγιασα».

Ο Μάρτης βιαστικά

Τον Φλεβάρη ικετεύει

και του λέγει σιγανά

«Η γριά κοροϊδεύει!

Σε παρακαλώ πολύ,

Δάνεισέ μου δυό μερούλες

να σκορπίσω στη στιγμή

χιόνια σ' όλες τις ραχούλες,

να παγώσω τη γριά

και όλα της τ' αρνιά.

Ο Φλεβάρης ο κουτός

δυο μερούλες του δανείζει,

κι απόμεινε «Κουτσός»

στους δρόμους να γυρίζει.

«Κουτσοφλέβαρο» τόνε φωνάζουν

την καρδούλα του σπαράζουν

Και μετά ήρθε η στιγμή που περίμενα από τότε που έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη "Ο Γλεντζοφλέβαρος"

Ένα πανέμορφο βιβλίο που προσφέρεται για πάρα πολλές δραστηριότητες:

Ο Φλεβάρης είναι πολύ στενοχωρημένος. Οι άνθρωποι χάρισαν στα έντεκα αδέρφια του από τριάντα ή τριάντα μία μέρες, ενώ σε εκείνον μονάχα είκοσι οκτώ! Αισθάνεται μειονεκτικά έτσι κουτσός ανάμεσά τους και αποφασίζει να… φύγει! Και τώρα τι θα γίνει; Δε θα ανθίσουν μυγδαλιές; Δε θα χαρούμε αλκυονίδες μέρες; Δε θα ’ρθει το καρναβάλι να χαρούν μικροί μεγάλοι; 

Ακολούθησε μία πολύ μεγάλη συζήτηση. Γιατί είναι στενοχωρημένος ο Φλεβάρης; Επειδή είναι κουτσός, γιατί έχει λιγότερες μέρες. Τελικά όμως οι άλλοι μήνες τον κάνουν να καταλάβει ότι είναι μοναδικός και απαραίτητος στον τροχό του χρόνου. Και πρέπει να είναι υπερήφανος γιατί στη διάρκειά  του συμβαίνουν τόσα πολλά και ωραία γεγονότα....

Αν λοιπόν ήσουν ο Φλεβάρης, για τι πράγμα θα ήσουνα υπερήφανος;

 Στη συνέχεια είπαμε ότι και εμείς είμαστε μοναδικοί και  διαφορετικοί και αγαπάμε και τον εαυτό μας και τους άλλους όπως είναι.

Κάναμε ένα τεράστιο επιδαπέδιο παζλ, όπου γράψαμε και ζωγραφίσαμε για τι πράγμα είναι ο καθένας υπερήφανος για τον εαυτό του. Το παζλ της μοναδικότητάς μας λοιπόν.:

 Με την κυρία Φανή, διάβασαν τα "Παιχνίδια του Φλεβάρη"από το βιβλίο "Τα παιδιά του Χειμώνα", της Λότης Πέτροβιτς Ανδριτσοπούλου και το εικονογραφήσαμε.

 Έφτιαξαν ένα ομαδικό σταυρόλεξο για τα παιχνίδια του Φλεβάρη

 Και το κάναμε και ατομικό φύλλο εργασίας: