Σχολικός Εκφοβισμός: Διδακτική Αξιοποίηση του βιβλίου "Η Μέρα που έγινα κι εγώ Λύκος"

Στα πλαίσια των Δράσεων γαι το σχολεικό εκφοβισμό, Αξιοποιήσαμε διαδακτικά το υπέροχο βιβλίο "Η Μέρα που έγινα κι εγώ Λύκος" της Amelie Javaux.

Δεν έχουν μόνο τα παραμύθια κακό λύκο. Έχει έναν και το σχολείο μου. Τη λένε Άγκνες και τριγυρίζει με την αγέλη της. Για να βάλω ένα τέλος στις κοροϊδίες της και να βρω κι εγώ φίλους, έφτασα να γίνω κι εγώ… «λύκος». Στο σχολείο, η Σάρλοτ ακούει λέξεις που κόβουν σαν δόντια κοφτερά, κι έτσι νιώθει έναν κόμπο που όλο μεγαλώνει. Θα βρει άραγε τρόπο να νικήσει τον φόβο και τον θυμό; Ένα βιβλίο που προσεγγίζει το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και αναδεικνύει τη δύναμη της φιλίας.

Όπως διαβάζουμε και στο elniplex

Η ιστορία της Ζαβό είναι ρεαλιστική. Ένα κορίτσι δέχεται εκφοβισμό και λεκτική βία και φοβάται να πάει σχολείο. Σωματοποιεί τον φόβο της, δυσκολεύεται να τον μοιραστεί με τη μητέρα της πιστεύοντας ότι θα πάψει να υφίσταται, αλλά δεν κατορθώνει τίποτα. Όταν μια μέρα αποφασίζει να νικήσει τον φόβο της, κάνει σε ένα άλλο παιδί αυτό ακριβώς που της έκαναν: εκφοβίζει, φέρεται επιθετικά, με αναίδεια. Η αγέλη αμέσως υποχωρεί μπροστά στη συμπεριφορά της∙ την αποδέχεται. Η λεκτική επίθεση σε αδύναμο είναι ο κοινός κώδικας που μοιράζονται πια, ένα διαβατήριο ότι “ανήκεις σ’ εμάς”. Η Σαρλότ όμως έχει την ενσυναίσθηση και τη δεξιότητα να αποκηρύξει αυτήν την συμπεριφορά, να απαρνηθεί την αποδοχή της Άγκνες και της αγέλης της και να δώσει χείρα βοηθείας στον Σάιμον. Να κάνει δηλαδή αυτό που δεν έκανε κανείς με εκείνη. Αυτό είναι ρεαλισμός. Να μπορείς να δείξεις την πραγματικότητα μέσα από μια ιστορία, να δώσεις στο παιδί-αναγνώστη όψεις της, όψεις που έχει ζήσει ή που είναι πιθανό να ζήσει ο ίδιος/η ίδια ή κάποιος/-α άλλος-η μπροστά του, δίπλα του.

Το βιβλίο μας έδωσε αφορμή για πολλές δραστηριότητες και για πολλές μέρες ασχοληθήκαμε με αυτό. Τα παιδιά ήρθαν στη θέση της Σαρλότ, αλλά και στη θέση της Άγκνες και της αγέλης της.Ποια είναι κάθε φορά τα συναισθήματά μας;

Κάνουμε το παρακάτω φύλλο αξιολόγησης:

Εσύ θα ήθελες να ανήκεις στην αγέλη της Άγκνες; ή στην παρέα φίλων της Σαρλότ; Πώς νοιώθεις σε κάθε ομάδα;

Πώς βλέπει η Σαρλότ την Άγκνες; Με τι της μοιάζει; Τι συναισθήματα της προκαλεί; 

Η Σαρλότ αποφασίζει να μιλήσει στη μαμά της.

Την άλλη μέρα που πάει στο σχολείο πώς νοιώθει; Ποιος είναι ο καινούριος της φίλος;

Τα αποτυπώνουμε σε φύλλο αξιολόγησης και τα συζητάμε στην ολομέλεια:

Σε σύνδεση όλων των παραπάνω με το eTwinning πρόγραμμά μας "Wolf's Intercultural Adventures"

δημιουργούμε την παρακάτω αφίσα όπου ο Λύκος Ζαχαρίας μας συμβουλεύει τι να κάνουμε όταν κάποιος μας προκαλεί φόβο και πόνο σωματικό ή ψυχικό:

1.Πες το στη μαμά και στο μπαμπά

2.Πες το σε έναν φίλο

3. Πες το στον κύριο ή στην κυρία

4. Φύγε μακριά

Το αποτυπώνουμε και σε ατομικό φύλλο εργασίας:

Δραματοποιούμε το παραμύθι. Φτιάχνουμε μάσκες Λύκου και καρδούλες φιλίας και αγάπης. Κάποια παιδιά αποτελούν την αγέλη των λύκων και τα παιδιά με τις καρδούλες την παρέα των φίλων. Ένα κοριτσάκι είναι η Σάρλοτ και ένα ο Σάιμον, ο νέος της φίλος. Ακούμε μουσική αγωνίας που επέλεξαν τα παιδιά και χαρούμενη μουσική, όταν τα συναισθήματα αλλάζουν. H αγέλη των λύκων τρομοκρατεί τη Σάρλοτ. Αλλά η παρέα των φίλων πλησιάζει και ακομπάει τους λύκους με τις καρδούλες της αγάπης και της φιλίας. 

Και τότε όλα αλλάζουν! Γίνονται μία μεγάλη παρέα όλοι μαζί και στήνουν ένα γλέντι χαράς!

 

Εργαστήρια Δεξιοτήτων: "Προλαβαίνουμε τη Βία πριν εμφανιστεί”. Μέρος 2ο

 

Συνεχίζουμε την ενασχόλησή μας με τα εργαστήρια δεξιοτήτων και συγκεκριμένα με:

1.Θεματική ενότητα: Ζω καλύτερα – Ευ ζην .Ψυχική και συναισθηματική υγεία-πρόληψη. Tίτλος:”Ενδυνάμωση. Συνεργασία. Αποδοχή. Προλαβαίνουμε τη Βία  πριν εμφανιστεί”, που στοχεύει να καλλιεργήσει στα παιδιά δεξιότητες αυτογνωσίας αυτοπεποίθησης και ενσυναίσθησης με απώτερο σκοπό την πρόληψη της βίας.

3ο Εργαστήριο: « Δυναμώνω- Προστατεύω- Πιστεύω στον εαυτό μου»Αυτοεκτίμηση

Στόχος αυτού του εργασηρίου είναι να μπορέσει να συνειδητοποιήσει το κάθε παιδί: "Τι με κάνει νιώθω πιο δυνατός; Γιατί είμαι ξεχωριστός; Τι μπορώ να κάνω καλά; Γιατί νοιώθω υπερήφανος για τον εαυτό μου;"

Σε καθρέφτη, σε φύλλο αξιολόγησης και αφού πρώτα έχουν παρατηρήσει τον εαυτό τους σε πραγματικό καθρέφτη, ζωγραφίζουν τον εαυτό τους και γράφουν το όνομά τους:

Σε άλλο φύλλο αξιολόγησης το κάθε παιδί καταγράφει:

Τι μπορεί να κάνει πολύ καλά; 

Τι θα ήθελε να μάθει να κάνει καλά;

Διαβάζουμε τον Έλμερ, τον Παρδαλό Ελέφαντα, ο οποίος είναι μοναδικός, διαφορετικός και ξεχωριστός όπως όλοι μας και κάνουμε την παρακάτω ατομική κατασκευή:

Στη συνέχεια τα παιδιά σκέφτονται και προτείνουν λέξεις που τα κάνουν να νιώθουν πιο δυνατά. Γράφουν τις λέξεις πάνω σε «χάρτινα» ρούχα και φτιάχνουν τη «Μπουγάδα της τάξης».

Δημιουργούμε μικρές αυτοσχέδιες ιστορίες με  παιδιά που βρίσκονται σε άσχημη θέση, επειδή κάποιοι τους μειώνουν. Συζητούν, με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να αντιδράσουν, ώστε να δυναμώσουν τον εαυτό τους. Βρίσκουν τις λέξεις που έχουν γράψει στο ρούχο τους, στη μπουγάδα που έχουμε απλώσει στην τάξη.

4ο Εργαστήριο: «Συναισθάνομαι τον ‘’άλλον’’» (Ενσυναίσθηση- Επικοινωνία)

Τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες. Η κάθε ομάδα παίρνει μια εικόνα με κείμενο από ένα αλλόγλωσσο παραμύθι. Παρατηρούν τα γραπτά σύμβολα. Διατυπώνουν υποθέσεις για το τι μπορεί να γράφουν. Συζητούν για το ρόλο της εικόνας στην κατανόηση των παραμυθιών. Καλούνται να παρουσιάσουν στην ολομέλεια τι λέει το κείμενο που έχουν.

Οι εικόνες που δώσαμε στα παιδιά είναι οι εξής:

Οι υποθέσεις που κάνουν τα παιδιά παρατηρώντας τις εικόνες, αποτυπώνονται στον παρακάτω πίνακα:

5ο Εργαστήριο: « Η ιστορία του Ιγκόρ» (Επίλυση προβλήματος)

Παρουσιάζουμε στα παιδιά μία κούκλα, τον Ιγκόρ, ο οποίος αφηγείται την ιστορία του. (Τα παιδιά από την τάξη του Ιγκόρ δεν τον θέλουν, τον κοροϊδεύουν για τον τρόπο που μιλάει, για τις φακίδες που έχει στο πρόσωπο και για τη χώρα καταγωγής του. Ο Ιγκόρ νιώθει μόνος του και ζητάει τη βοήθεια των παιδιών).Τα παιδιά καλούνται να προτείνουν λύσεις για να βοηθήσουν τον Ιγκόρ.

6ο Εργαστήριο: «Οι εικόνες ‘’κρύβουν’’ τη δική τους ιστορία»

Τα παιδιά παρατηρούν διάφορες εικόνες που απεικονίζουν περιστατικά βίας και συμπεριφορές- αντιδράσεις παιδιών.

-Χωρίζονται σε ομάδες και η κάθε ομάδα επιλέγει μία εικόνα. Κάνουν υποθέσεις για το τι έχει γίνει πριν τη συγκεκριμένη σκηνή που απεικονίζεται και τι θα συμβεί μετά από αυτή. Με βάση τις ιδέες τους φτιάχνουν μια ιστορία. Εμπλουτίζουν την ιστορία τους, δίνοντας απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουμε.

Το πρώτο μέρος της ανάρτησης μπορείτε να το δείτε πατώντας πάνω στην παρακάτω εικόνα: