Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Τι χειμώνας βαρύς... στην τάξη μας!


Η θεματική ενότητα αυτών των ημερών είναι "Ο χειμώνας". Συζητήσαμε , είδαμε εικόνες, παρατηρήσαμε... Σε φύλλο αξιολόγησης καταγράψαμε 6 πράγματα που μας έρχονται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη χειμώνας:



Το κάθε παιδί έγινε το παιδάκι του χειμώνα, Φοράει χειμωνιάτικα ρούχα και μας λέει τι αγαπαέι το χειμώνα περισσότερο.







Με την κυρία Δήμητρα έκαναν τις παροιμίες του Γενάρη. Χωρίστηκαν σε ομάδες και η κάθε ομάδα επεξεργάστηκε μία παροιμία. Έπαιξαν, τη δραματοποίησαν και την παρουσίασε η κάθε ομάδα στην ολομέλεια. 
 Στη συνέχεια το κάθε παιδί έκανε το δικό του χιονάνθρωπο, όπου ζωγράφισε και έγραψε την παροιμία του Γενάρη που επεξεργάστηκε με την ομάδα του.



Παίξαμε με σύνθετες λέξεις. Κάναμε ανασύνθεση των σύνθετων λέξεων με υλικό που πήραμε από τη φίλη μου την Ελένη Μαμανού

 Σε ατομικό φύλλο αξιολόγησης κάναμε την ανασύνθεση των λέξεων που επέλεξε ο καθένας.



Με κάρτες και δραματοποίηση κάναμε τα στάδια κατασκευής ενός χιονάνθρωπου και το μεταφέραμε σε φύλλο ααξιολόγησης - Μαθηματικές έννοιες / διαδοχή - εξέλιξη.


Επεξεργαστήκαμε το αγαπημένο μας παιχνιδοτράγουδο "10 χιονανθρωπάκια μικρά" που μπορείτε να δείτε ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Το τραγουδήσαμε, το κάναμε κουκλοθέατρο, το δραματοποιήσαμε. Με τα χεράκια μας και τυπώματα με τέμπερες κάναμε τα 10 μικρά χιονανθρωπάκια.









Φτιάξαμε τα ονοματοχιονανθρωπάκια μας. Παλιά αγαπημένη κατασκευή, που προσφέρεται για πολλές δραστηριότητες γλώσσας και μαθηματικών. Το κάθε παιδί πήρε τόσους κύκλους όσα τα γράμματα του ονόματός του και σε κάθε κύκλο έγραψε ένα γράμμα. Τα κόλλησε και σχημάτισε έναν χιονάνθρωπο. Όσα πιο πολλά τα γράμματα, τόσο πιο μεγάλος ο χιονάνθρωπος. 
Τα έβαλαν στο χαλί και κάνοντας μόνα τους συγκρίσεις και μετρώντας έβαλαν τους χιονάνθρωπους με τη  σειρά από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.









Το απόγευμα η κυρία Δήμητρα με την κυρία Θεανώ, με όσα παιδιά μας απέμειναν αυτές τις μέρες από τις ιώσεις, έκαναν τα ροφήματα του χειμώνα.
Τα χώρισαν σε κατηγορίες, τα ονόμασαν,τα μύρισαν. Το πιο αγαπημένο όλων φυσικά ήταν η ζεστή σοκολάτα.
Είδαν βιντεάκι για την παραγωγή της σοκολάτας και μετά έφτιαξαν και ήπιαν ζεστή σοκολάτα:





Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Φεγγαράκι μου λαμπρό.... Πόσα θέλω να σου πω!

Η θεματική μας ενότητα αυτές τις μέρες είναι μέρα-νύχτα και σε προέκταση το φεγγάρικαι οι φάσεις της Σελήνης.
Για να ακτανοήσουμε την κίνηση της γης γύρω από τον ήλιο και την κίνηση της σελήνης γύρω από τη γη, ετοιμάσαμε το κουτί που βλέπετε παρακάτω. Το μισό είναι ν'υχτα και το μισό είναι μέρα.Ατη μέρα βάλαμε τον ήλιο και στη νύχτα το φεγγάρι και τα αστέρια. Στον ήλιο τρυπήσαμε και βάλαμε ένα φακό. Στη μέση τοποθετήσαμε μια υδρόγειο σφαίρα. Τα παιδιά περιστρέφουν την υδρόγειο σφαίρα και πειραματίζονται. Βλέπουν πώς η πλευρά της γης που φωτίζεται έχει μέρα και αυτή που δε φωτίζεται έχει νύχτα. Κια αυτό εναλλάσσεται!




Κάναμε και δραματοποίηση:
Παίξαμε με κάρτες για να κατανοήσουμε την εναλλαγή μέρας νύχτας:

Ένα φύλλο αξιολόγησης για να την κατανοήσουμε:

Και ένα όπου απεικον'ισαμε τον ουρανό τη νύχτα και τον ουρανό τη μέρα:
Κάναμε την παρακάτω γνωστή κατασκευή για να κατανοήσουν τα παιδιά την κίνηση της γης γύρω από ττον ήλιο και της Σελήνης γύρω από τη γη,








Γνωρίσαμε τις φάσεις του φεγγαριού πιο αναλυτικά. 
Διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο της Σοφίας Μαντούβαλου: "Οι φορεσιές του φεγγαριού".

Η μικρή Ειρήνη έχει ένα μυστικό: κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, κοιτά απ΄ το παράθυρό της τα άστρα της νύχτας και περιμένει ποιο θα πέσει πρώτο, να τρέξει να το μαζέψει. Γιατί τα αστέρια, αν τύχει και αποκοιμηθούν, πέφτουν στη Γη και όταν ένα παιδί τα πιάσει, του διηγούνται τα πιο όμορφα παραμύθια.
Ένα βράδυ λοιπόν, που τα αστέρια ήταν σαν κολλημένα στη νύχτα και ούτε ένα τόσο δα μικρούτσικο δεν έπεφτε στη Γη, η Ειρήνη καβάλησε τον ύπνο της και πέταξε με το όνειρο ψηλά στον έναστρο ουρανό. Εκεί συνάντησε το νεογέννητο φεγγάρι. Το είδε μικρούλι και χωρίς ρουχαλάκια και σκέφτηκε, ότι θα πρέπει να κρυώνει πολύ…
Με τα άστρα λοιπόν για μεζούρα και απέραντη υπομονή και αγάπη, κρυσταλλάκια και πούλιες, η μικρή Ειρήνη φτιάχνει τη μια φορεσιά μετά την άλλη για το φεγγαράκι…μα κάθε φορά, η φορεσιά στη φέξη του πέφτει στενή και στη χάση του φαρδαίνει...  
Με πολύ τρυφερή ιστορία, για τα μυστικά του ουρανού και τις φάσεις της Σελήνης, που φεύγει και ξανάρχεται στον νυχτερινό ουρανό και στα πιο γλυκά παιδικά όνειρα…
Το παραμύθι μπορείτε να το ακούσετε ΕΔΩ

Παίξαμε με τις παρακάτω κάρτες, που τις τοποθετούσαμε γύρω από τη γη με τη σωστή σειρά:



Κάναμε έναν τροχό με τις φάσεις της σελήνης , όπου τα παιδιά για αν μη μπερδευτούν με πολλά απεικόνισαν μόνο την Πανσέληνο, το πρώτο τέταρτο, τη νέα Σελήνη και το τελευταίο τέταρτο:




Διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο του Eric Carle "Παρακαλώ μπαμπά φέρε μου το φεγγάρι".

Περιγραφή

Μια απλή, τρυφερή ιστορία, από εκείνες που ξέρει να πλάθει μοναδικά, με υλικό τα χρώματα και τα όνειρα, αυτός ο σπουδαίος ζωγράφος. Σελίδες που ξεδιπλώνονται μπροστά στα εκστατικά μάτια του παιδιού, ενώ οι ενήλικες ανακαλούν με γλυκόπικρη νοσταλγία τη δική τους παιδική ηλικία. Να προσθέσουμε ότι οι γονείς θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν στα πολύ μικρά παιδιά τους για τις φάσεις του φεγγαριού, από την Πανσέληνο ως τη χάση; Μάλλον περιττεύει!
Kάναμε την παρακάτω κατασκευή που είχαμε κάνει καισ το παρελθόν και βρήκαμε στο pinterest: