Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

31 οΚΤΩΒΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ


Στις 31 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης. Τιμήσαμε και μεις δεόντως αυτή τη μέρα στο Νηπιαγωγείο μας.
Έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε το γουρουνάκι ως σύμβολο της αποταμίευσης.Ξέρετε γιατί;
 Το γουρούνι ήταν από πάντα σύμβολο αφθονίας και ευημερίας, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Πριν από τη βιομηχανική επανἀσταση, οι αγροτικές οικογένειες στην Αγγλία, στη Γαλλία ή στη Γερμανία είχαν τη συνήθεια να κρατούν κατά μέρος ένα γουρουνάκι, για να μπορούν να το πουλήσουν σε περίπτωση οικονομικής ανάγκης. Έτσι οι πρώτοι κουμπαράδες απέκτησαν το σχήμα του γουρουνιού για να συμβολίσουν το προνοητικό πνεύμα εγκράτειας και αποταμίευσης.

Κάναμε κουμπαράδες γουρουνάκια με ρολά από χαρτί υγείας. 
Βάψανε με την κυρία Σοφία τα ρολά και κόψανε τα μέρη του σώματος. 



                         Το απόγευμα τα κολλήσαμε και ζωγράφισαν τα χαρακτηριστικά τους.











  Σήμερα το πρωί τα παιδιά μετά από πολλές δραστηριότητες με την κυρία Σοφ΄λια με τα νομίσματα, μίλησαν για τη φοντάνα ντι Τρέβι. Είδαν εικόνες στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ και είπαν για τους ανθρώπους που πάνε εκεί και κάνουν μία ευχή, πετώντας ένα κέρμα.
Στη συνέχεια, γέμισαν μία λεκάνη με νερό και ένας ένας πετούσε το κέρμα του και έκανε μία ευχή. Στην αρχή το κάνανε κοιτάζοντας τη λεκάνη .




Μετά με γυρισμένη την πλάτη, όπως γίνεται στην πραγματικότητα.






Aποφασίσαμε να κάνουμε μία ομαδική εργασία : Τη Φοντάνα ντι Τρέβι.
Κάναμε το περίγραμμα με κηρομπογιά.
                                   Βάλαμε χρωματιστά ξυλάκια για πίδακα
                                            Βάψαμε το νερό με γαλάζια τέμπερα
                                   
                                             Στολίσαμε με ασημένια χρυσόσκονη
  Ο καθένας ζωγράφισε την ευχή που θα ήθελε να κάνει
                                    Την κολλήσαμε περιμετρικά στο συντριβάνι
            Μετά το κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του κέρμα και το πέταξε μέσα στο συντριβάνι

 Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με την αγαπημένη μου Πιτσίνα, βρήκαμε και πώς θα κάμουμε το νερό που θα ξεπηδάει από τον πίδακα στο συντριβάνι: Με αλουμινόχαρτο.                            Ευχαριστώ Πιτσίνα.

                                                                      Έτοιμο!!!!
                               Ας δούμε από κοντά τι ευχήθηκε το κάθε παιδάκι








Αύριο έχει συνέχεια, γιατί ξέχασα το φλασάκι στο σχολείο, αλλά και γιατί δεν τελειώσαμε...
Συνεχίζεται...




















Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Η επίθεση της ψείρας


Σήμερα, για άλλη μία φορά, άλλα σχεδιάζαμε και άλλα προέκυψαν. Αποταμίευση ήταν στο πρόγραμμα, αλλά …..ήρθαν οι ψείρες… Τι πιο συνηθισμένο αυτή την  εποχή, στα Σχολεία μας; Αλλαγή σχεδίων λοιπόν. Το πρωί τα παιδιά με την κυρία Σοφία, διάβασαν «Την επίθεση της ψείρας».

 Αφού ξύθηκαν όλοι ομαδικώς, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, μίλησαν για την ψείρα. Πώς είναι, τι είναι , πώς αναπτύσσεται. Φυσικά καμμία σχέση δεν έχει με την καθαριότητα. Αλλά πόσο σημαντικό είναι να παίρνουμε κάποια προλητικά μέτρα.

Οι ψείρες δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Οι ψείρες δεν είναι συνώνυμο της ελλιπούς  καθαριότητας, μπορούν άνετα να «κολλήσουν» στο μαλλί του πιο καθαρού ανθρώπου στη γη.
Χρειάζονται τροφή για να επιζήσουν και το ανθρώπινο κεφάλι είναι ότι πρέπει για αυτές: τους προσφέρει τροφή (αίμα) και ζέστη για να γεννήσουν τα αβγά τους, τις κόνιδες. Μερικοί άνθρωποι κολλούν ευκολότερα ψείρες απ’ ότι άλλοι. Είναι και λίγο θέμα… γούστου των ψειρών, οι οποίες δείχνουν μεγαλύτερη προτίμηση σε κάποιους ανθρώπους, όπως κάνουν και τα κουνούπια.
Αν και προτιμούν τα παιδιά 3-12 ετών, οι ψείρες δεν αφορούν μόνο τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο. Μπορούν να μεταδοθούν σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και σε οποιοδήποτε περιβάλλον, εφόσον το κεφάλι του ενός (που έχει ήδη ψείρες) έρθει σε επαφή με το κεφάλι του άλλου.
Ο λόγος που τις εντοπίζουμε κυρίως σε παιδιά είναι απλός. Στο σχολείο, στην κατασκήνωση, στον παιδότοπο, στην παιδική χαρά ή στο γυμναστήριο, η μετάδοση από παιδί σε παιδί είναι ευκολότερη γιατί τα παιδιά παίζουν, τρέχουν, αγκαλιάζονται και τα κεφαλάκια τους έρχονται συνέχεια πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Η ψείρα, βέβαια, μπορεί να επιβιώσει 12-24 ώρες μακριά από το τριχωτό της κεφαλής και έτσι μπορείς να την… αποκτήσεις και από μια πετσέτα, ένα μαξιλάρι, ένα καπέλο!ΕΔΩ

Δυστυχώς είναι κάτι το όποιο δύσκολα θα αποφύγουμε καθώς κολλούν σε χρόνο μηδέν, κυρίως μέσα σε μια σχολική αίθουσα. Πώς θα καταλάβουμε όμως ότι το παιδί μας έχει κολλήσει ψείρες; Η βασική ενόχληση είναι η έντονη φαγούρα. Επίσης μπορείτε να τις δείτε καθώς το χτενίζετε ή ακόμη και κάποιες φορές να τις δείτε στην πετσέτα που σκουπίζετε το κεφάλι του. Μην πανικοβάλλεστε και το πιο σημαντικό μην τρομοκρατήσετε το παιδί. Διαβάστε πως μπορείτε να τις αντιμετωπίστε.
- Προμηθευτείτε απωθητικά σπρέι και ειδικά σαμπουάν
- Τακτικός έλεγχος με ειδική χτένα καθημερινά
- Ελέγξτε ένα και κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας έχει κολλήσει ψείρες
- Πλύντε με ζεστό νερό μαξιλαροθήκες, σκουφάκια, καπέλα, πετσέτες και ότι άλλο έχει χρησιμοποιηθεί
Μανούλες προς Θεού, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, όλες μας έχουμε περάσει από αυτή τη φρικτή φάση και επιβιώσαμε. Ψυχραιμία και το κυριότερο συμφιλιωθείτε με την ιδέα αυτής της επίσκεψης καθώς δεν θα είναι για μια μόνο φορά κατά τη διάρκεια των σχολικών του ετών. ΕΔΩ


Ζωγραφίσαμε το παραμύθι















Μάθαμε το γνωστό τραγουδάκι για την ψείρα:
                       Μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα
Μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα
Μου κάναν το κεφάλι μου σαν τρύπια κουνουπιέρα!!!
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, τ’ άλλο εκεί, τ’ άλλο στην Αμερική.

Κι εγώ επήγα στον γιατρό για να τονε  ρωτήσω
Εάν υπάρχει φάρμακο την ψείρα να νικήσω.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα

Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.
Και ο γιατρός μ’ απάντησε τι λες βρε πατριώτη
Η ψείρα είναι ωφέλιμη σε κάθε στρατιώτη.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.

Την πλένω με ζεστό νερό, την πλένω  και με σαπούνι
Μ’ αυτή η αφιλότιμη γίνεται σα γουρούνι.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.

Την πλένω με ζεστό νερό, την πλένω και με κρύο
Μ’ αυτή η αφιλότιμη γίνεται σα θηρίο.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.

Την πλένω με ζεστό νερό, την πλένω και με ΟΜΟ
Μ’ αυτή η αφιλότιμη κάνει τον τροχονόμο.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.

Την πλένω με ζεστό νερό, την πλένω και με TIDE
Μ’ αυτή η αφιλότιμη πετάει και το σκάει.
Ούμπα, ούμπα, ούμπαλα, έχω δυο καρούμπαλα
Το’ να εδώ, το άλλο εκεί, το τρίτο στην Αμερική.
 Είπαμε ένα ποιηματάκι της Ανθής Ζήση , που τους άρεσε πάρα πολύ
Θα το βρείτε ΕΔΩ
Κάναμε  το Ψ,ψ της ψείρας. Είπαμε το ψ με πολλούς τρόπους.Δυνατά, σιγά, ψιθυριστά, γελαστά, χαρούμενα, θυμωμένα, άγρια, λυπημένα. Βρήκαμε πολλές λεξούλες από Ψ.Και τέλος τους έφτιαξα το παρακάτω φύλλο εργασία;, με 2 ποιηματάκια που βρήκα και πάλι στην Ανθή Ζήση. Ευχαριστώ πολύ Ανθή.