Τρίτη 23 Ιουνίου 2020

"Με λένε ήλιο!Πως; Εσένανε παιδί;"Τρέξε... Παίξε... Γέλα..


Τελειώνει η χρονιά φέτος... Μία χρονιά πολύ ιδιαίτερη, με πολλά σκαμπανεβάσματα!
Θελήσαμε τελειώνοντας να πάρουν τα παιδιά όμορφες αναμνήσεις από το Νηπιαγωγείο και φωτεινές! 
Πήραμε λοιπόν καμβάδες και τέμπερες και χρησιμοποιώντας στένσιλ και διάφορες τεχνικές που μας έβγαιναν εκείνη τη στιγμή με τα παιδιά, φτιάξαμε ένα αναμνηστικό.
Ένας πολύχρωμος ήλιος τους συστήνεται:
"Με λένε Ήλιο! Πώς; Εσένανε παιδί;"
(Στίχος από το ποίημα του Δ. Μανθόπουλου "Με λένε ήλιο"
Με λένε Ήλιο κι ήρθα να σου συστηθώ.
Ίσως να μ’ έχεις ακουστά , τάχα ποιος ξέρει;
Της γνωριμίας μπορεί να σφίξαμε το χέρι
κι άλλη φορά, που δε μπορώ να θυμηθώ.

Με λένε Ήλιο. Τ’ όνομά μου είναι μικρό
και μικροπράγματα γι’ αυτό θα σου θυμίζει:
Ένα μπουμπούκι μυγδαλιάς δειλά που ανθίζει,
ένα κεράσι, ένα τριαντάφυλλο πυρό,
μία μελισσούλα , το φτωχούλη δουλευτή
το μέρμηγκα, λευκή μια πεταλούδα
ένα τζιτζίκι στην ξερή του πεύκου φλούδα,
της ξεγνοιασιάς απλήρωτο τραγουδιστή.

Με λένε Ήλιο . Πώς ; Εσένανε Παιδί;
Τ’ όνομα τάχα της Χαράς κι έτσι το λένε;
Σύντροφε γκαρδιακέ και μπιστεμένε
σφίγγω το χέρι σου και … Χαίρομαι Πολύ!
Βαρκούλες ταξιδεύουν στον πίνακα που φτιάξαμε και ο ήλιος γράφει στο πανί της πιο μεγάλης βάρκας:
Τρέξε...
Παίξε... 
Γέλα...
Γιατί είσαι παιδί! Να χαρείς το καλοκαίρι σου! 
















Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Αναμνηστικό Νηπιαγωγείου


Πλησιάζει ο καιρός που θα αποχαιρετήσουμε τα παιδάκια μας!
Μία ιδέα για αναμνηστικό που φτιάξαμε με τη συνάδελφό μου Χρυσάνθη Δόλγερα πριν 4 χρόνια.Το Σχ. έτος 2016-2017 ήταν μία βαρκούλα που στα πανιά της έγραφε αυτά που θέλαμε να κρατήσουν τα παιδιά από το Νηπιαγωγείο!
Το ονομάσαμε :
Τον άνεμο να ακολουθείς!
















Στο εσωτερικό μπήκε το παζλ της τάξης που αγαπάω πολύ:
Και ένα κολλάζ με αναμνηστικές φωτογραφίες των παιδιών!
Προσπάθησα να φτιάξω τα πατρόν με τα πανιά και τα κύματα αλλά φυσικά μπορείτε να προσθέσετε ό,τι κείμενο θέλετε και σας αρέσει!

Το κύμα  δε 3 διαφορετικές εκδοχές:







Δευτέρα 1 Ιουνίου 2020

"Σου δείχνω την αγάπη μου"...με ένα ποίημα!

Επιστρέψαμε στα σχολεία μας σήμερα! Με πολλούς κανόνες και περιορισμούς αλλά φυλακίζεται η αγάπη; Μπαίνει σε καλούπια;
Όχι βέβαια! Στόχος μας λοιπόν, να βοηθήσουμε να κατανοήσουν τα παιδιά ότι το να κρατάμε αποστάσεις σωματικά, δεν μας απομακρύνει από τους φίλους μας, από τους συμμαθητές μας και από όσους αγαπάμε! 
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξουμε την αγάπη μας! 
Έγραψα λοιπόν ένα ποίημα όπου προσπάθησα να αποδώσω την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με έναν τρόπο κατανοητό από τα παιδιά:

 Μπορούν να εικονογραφήσουν το ποίημα μετά από συζήτηση:
 Αλλά και να σκεφτούν και να αποδώσουν εικαστικά και άλλους τρόπους για να δείχνουν την αγάπη τους: