Συνδέουμε την "Κυρά Δημοκρατία" της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου με το Etwinning: "Ένας δράκος με γυαλιά ψάχνει καθαρά νερά" και φτιάχνουμε τις λίμνες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας

Συνεχίζοντας την προσπάθεια να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας, ( μπορείτε να δείτε  την προηγούμενη ανάρτηση ΕΔΩ) διαβάσαμε το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου "Η κυρά Δημοκρατία".

 Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι’ αυτό τη διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία;Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατίας και για να θυμόμαστε ότι: 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!

Το βιβλίο μας προοκάλεσε πολύ έντονα συναισθήματα. Μας δημιούργησε πολλές εικόνες Δημοκρατίας και εικόνες Δικτατορίας. Στο τέλος του βιβλίου λέει η συγγραφέας ότι: "Ο φούρναρης φωνάζει ΨΩΜΙ. Ο δάσκαλος φωνάζει ΠΑΙΔΕΙΑ. Και τα παιδιά φωνάζουν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Παίρνοντας  αφορμή από αυτό. κάναμε την παρακάτω ομαδική εργασία:

 Το αποδώσαμε και στο παρακάτω ατομικό φύλλο αξιολόγησης που έφτιαξα:

Σε μία σύνδεση του βιβλίου και των εννοιών που πραγματεύεται με το Etwinning πρόγραμμά μας "Ένας δράκος με γυαλιά ψάχνει καθαρά νερά", φτιάξαμε τις λίμνες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας. Η μία, της Δημοκρατίας, έχει ωραία καθαρά γαλάζια νερά και ο δράκος είναι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Τα νούφαρα έχουν όμορφο ροζ χρώμα και στα φύλλα από τα νούφαρα τα παιδιά ζωγράφισαν εικόνες δημοκρατίας.

Η άλλη λίμνη, της Δικτατορίας, έχει γκρίζα και μαύρα βρώμικα νερά και ο δράκος είναι δυστυχισμένος και λυπημένος.Τα νούφαρα έχουν μουντό καφετί χρώμα και στα φύλλα των νούφαρων υπάρχουν απαγορεύσεις, όπως στη Δικτατορία. Μην τραγουδάτε... Μην γελάτε... Μην κάνετε πάρτυ... Τα παιδιά τα απέδωσαν εικαστικά:

 Τους ετοίμασα και το παρακάτω ατομικό φύλλο αξιολόγησης: Φτιάξτε τη λίμνη της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας.Βάψτε το νερό και τα νούφαρα με τα χρώματαπου νομίζεις ότι ταιριάζουν και στα φύλλα από τα νούφαρα, ζωγράφισε ανάλογες εικόνες. 

Με την  κυρία Δήμητρα το μεσημέρι διάβασαν την Ντενεκεδούπολη:

Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ' τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ΄αυτή, τι... άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ' ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να 'χουν την ησυχία τουςΤα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.

Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα...

Έφτιαξε ο καθένας τη δική του κούκλα με τον ήρωα που επέλεξε σε γλωσοπίεστρο:

 Έπαιξαν κουκλοθέατρο:

Ζωγράφισαν του ήρωες της Ντενεκεδούπολης: