E-twinning "Μουσική Πινακοθήκη",Όχι Sou Sou Sou και Sou ...Ντο, Ρε, Μι,Φα, Σολ, Λα, Σί. Μουσική και Διαφορετικότητα από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου.

 Η σημερινή μας δραστηριότητα έχει σα στόχο να δούμε τη διαφορετικότητα μέσα από τη μουσική.

Σκεφτόμουνα λοιπόν πώς να το οργανώσω.

Έχουμε  πει με τα παιδιά για τις νότες που η κάθε μία είναι διαφορετική και μοναδική και όλες μαζί χρειάζονται για να βγει μία μελωδία και έχουμε κάνει σχετικές δραστηριότητες. Έχουμε πει για τα μουσικά όργανα που το καθένα είναι μοναδικό και διαφορετικό...
Όλα μαζί αποτελούν μία ορχήστρα .

 Και όταν λείψει κάποιο, αλλάζει όλος ο ήχος της ορχήστρας.

Ήθελα να βρω κάτι άλλο... Και εκεί που έψαχνα και προσπαθούσα να βρω κάτι που θα με ξεσηκώσει ξαναχτύπησε η καλή μου νεράιδα ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΚΡΗ

Αριάδνη δες ένα ωραίο παραμύθι που βρήκα... μου λέει:

Και μου στέλνει το παραμύθι "Sisoudo ή σε ένα ξεχασμένο πιάνο": ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα του Αντώνη Παπαθεοδούλου. 

Ήταν αυτό που έψαχνα! Ευχαριστώ Στέλλα!

Το παραμύθι μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ

Βέβαια έκανα μία μικρή διασκευή για να το καταλάβουν τα παιδιά απόλυτα..

…γιατί είναι εύκολο να αναγνωρίσεις

τη διαφορετικότητά σου...

...αλλά πολύ δύσκολο να σέβεσαι

 τη διαφορετικότητα του άλλου και

...σε εμάς τους νέους αρέσουν τα δύσκολα!

Γιώργος Ν. Στασινός

Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας

"Το παλιό πιάνο ήταν για χρόνια ξεχασμένο στην πίσω αποθήκη του παλαιοπωλείου. "

Τα παιδιά σχηματίζουν ένα επιδαπέδιο πιάνο. 

Τα άσπρα πλήκτρα...

Και τα μαύρα πλήκτρα...

Ένα βράδυ τα άσπρα πλήκτρα αποφάσισαν ότι αυτά είναι τα πιο σπουδαία επειδή παίζουν ολόκληρες τις νότες και είναι πιο μεγάλα από τα μαύρα.

 "Εμείς είμαστε οι κανονικές νότες. Εμείς παίζουμε το Ντο, το Ρε, το Μι, το Φα, το Σολ, το Σι." Εσείς δε χρειάζεστε τόσο πολύ, μη μας λέτε λοιπόν πως σας έλειψε κι εσάς η ένταση της μουσικής."

"Τα μαύρα άρχισαν να κοκκινίζουν από το κακό τους. Ακούς εκεί να τους λένε πως δεν ένιωσαν ποτέ την ένταση και το ρυθμό της μουσικής επειδή έπαιζαν ένα τόνο ανάμεσα σε δύο νότες. -Ας είναι, είπαν, δεν θα συνεχίσουμε τον καυγά και η συζήτηση σταμάτησε εκεί."

"Ένας μεγάλος καβγάς άναψε ανάμεσα στα μαύρα και στα άσπρα πλήκτρα. Τα μαύρα πλήκτρα ανακοίνωσαν στα άσπρα ότι δε θα ξαναπαίξουν καμμία μελωδίαα μαζί τους,επειδή:

-Αποφασίσαμε να μην σας ξαναμιλήσουμε ποτέ και να μην ξανασυμμετάσχουμε σε μελωδία που συμμετέχετε κι εσείς. Πήραμε την απόφαση αυτή διότι είστε κατώτερα πλήκτρα από εμάς τα μαύρα, πράγμα που είναι άλλωστε φανερό μια και σε όλα τα πιάνα τα μαύρα πλήκτρα βρίσκονται πάνω από τα άσπρα..."

"Τώρα τα άσπρα πλήκτρα είχαν εξαγριωθεί περισσότερο από ότι πριν. Έπρεπε πολύ σύντομα να σχεδιάσουν την εκδίκησή τους

Να τους ξεκουρδίσουμε τις χορδές, φώναζε ένα Μι. -Να τους ξεριζώσουμε από το πιάνο, φώναζε ένα εξαγριωμένο Φα. -Να παίζουμε ο καθένας τη νότα του μέχρι να τους ξεκουφάνουμε, είπε ένα Ρε. -Τι είπες Ρε, ρώτησε ένα Ντο.

Ο καβγάς φούντωνε όλο και περισσότερο μέχρι που...

Φαίνεται πως και τα ίδια τα πλήκτρα θα είχαν κουραστεί από αυτή την κατάσταση γιατί μόλις άκουσαν ένα πλήκτρο να φωνάζει δυνατά: 

-Ησυχίαααααααα... σταμάτησαν όλα μαζί απότομα. 

Δεν έχει σημασία αν το πλήκτρο ήταν μαύρο ή άσπρο ή ποιά νότα εκπροσωπούσε αλλά να τι είπε: -Η κατάσταση έχει γίνει αφόρητη για όλους μας και δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Ακούστε λοιπόν την ιδέα μου. Τι δημιούργησε όλη αυτή τη φασαρία; Το ότι είμαστε διαφορετικές νότες, το ότι παίζουμε διαφορετικούς τόνους, άλλος Ντο, άλλος Ρε, άλλος Σι... Να λοιπόν η λύση. Θα βρούμε μια νότα που δεν υπάρχει. Για παράδειγμα μια νότα ανάμεσα στο Σι και στο Ντο. Και θα της δώσουμε ένα όνομα που δεν υπάρχει, για παράδειγμα ... Σου! Σαν να λέμε Ντο Ρε Μι Φα Σολ Λα Σι Σου Ντο! Ωραίο ακούγεται. Θα συμφωνήσουμε όλοι να κουρδιστούμε στη νότα Σου και τότε δεν θα υπάρχει τίποτε να μας χωρίσει. και τότε δεν θα υπάρχει τίποτε να μας χωρίσει."

"Όλα τα πλήκτρα έμειναν άφωνα. Έπρεπε να παραδεχθούν πως η ιδέα ήταν μεγαλοφυής. Έμειναν λίγα δευτερόλεπτα ακίνητα μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι έπρεπε να κάνουν και βάλθηκαν αμέσως άλλα να τεντώνουν κι άλλα να χαλαρώνουν τις αμέσως άλλα να τεντώνουν κι άλλα να χαλαρώνουν τις χορδές τους για να κουρδιστούν όλα στην νότα Σου. Έτσι κι έγινε. Κι όλα τα Σου έζησαν συμφιλιωμένα και χωρίς διαφορές, εντάσεις και τσακωμούς."

Μια μέρα ένα παιδάκι μπήκε στο παλαιοπωλείο και έτρεξε στο πιάνο. "Άνοιξε το καπάκι...Άρχισε να παίζει και το πιάνο έβγαλε έναν απαίσιο θόρυβο που ακουγόταν κάπως έτσι: Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου Σου.... Το παιδάκι σταμάτησε και με ύφος γεμάτο περιέργεια περιεργάστηκε το πιάνο." 

"Τα πλήκτρα ξύπνησαν από το λήθαργο τόσων ετών. Ποιός δεν μπορούσε να παίξει τίποτα; Πως τολμούσε ένας μικρός άπειρος μουσικός να προσβάλει ένα τέτοιο τιμημένο πιάνο που φιλοξένησε τα δάκτυλα των μεγαλύτερων μαέστρων του κόσμου. "

"Χωρίς να πουν τίποτα το ένα στο άλλο άρχισαν να κουρδίζονται και πάλι το καθένα στη νότα του ώσπου σε δέκα δευτερόλεπτα ήταν πάλι ένα καλοκουρδισμένο πιάνο. -Ας ξαναδοκιμάσω, είπε το παιδάκι και ξανάβαλε τα δάχτυλά του στο πιάνο. Μια υπέροχη μουσική ξεχύθηκε στην παλιά αποθήκη." 

"Και όντως το πιάνο ήταν μαγικό. Και η μουσική του μαγευτική. Το πιάνο έπαιζε μόνο του, κάθε νότα έπαιζε μόνη της. Η υπέροχη μουσική όμως έβγαινε από όλες τις νότες μαζί. Το Ντο, το Μι, το Φα#, το Σολ, τόσες διαφορετικές νότες μπερδεύονταν όλες μαζί σε μια μαγευτική μελωδία. Η κάθε νότα ανακάλυπτε ξανά τον εαυτό της μέσα στη μουσική. -Είναι μαγεία να είσαι ο μοναδικός, διαφορετικός εαυτός σου, σκεπτόταν η κάθε νότα και ένιωθε πιο δεμένη με τις άλλες από κάθε άλλη φορά..."

Και έζησαν αγαπημένες Και όντως το πιάνο ήταν μαγικό. Και η μουσική του μαγευτική. Το πιάνο έπαιζε μόνο του, κάθε νότα έπαιζε μόνη της. Η υπέροχη μουσική όμως έβγαινε από όλες τις νότες μαζί. Το Ντο, το Μι, το Φα#, το Σολ, τόσες διαφορετικές νότες μπερδεύονταν όλες μαζί σε μια μαγευτική μελωδία. Η κάθε νότα ανακάλυπτε ξανά τον εαυτό της μέσα στη μουσική. -Είναι μαγεία να είσαι ο μοναδικός, διαφορετικός εαυτός σου, σκεπτόταν η κάθε νότα και ένιωθε πιο δεμένη με τις άλλες από κάθε άλλη φορά... ότι η κάθε μία είναι μοναδική και διαφορετική...

Κάναμε ένα φύλλο αξιολόγησης. Ένα πιάνο που βγάζει μόνο Σου και ένα πιάνο που βγάζει όλες τις νότες. Ποιο είναι ποιο όμορφο;