Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Ανοίγουμε το θησαυροφυλάκιο της λαϊκής μας παράδοσης.

Η Ελληνική Παράδοση
        
Όπως κάθε άνθρωπος έχει το δικό του χαρακτήρα, έτσι και κάθε έθνος έχει κι αυτό το δικό του χαρακτήρα. Τον πιο ζωηρό χαρακτήρα και τον πιο ιδιόρρυθμο τον έχει 
η πατρίδα μας, η Ελλάδα. 
Αυτή η Ελλάδα έχει μέσα της κάποια δύναμη δραστική, που δεν την έχει κανένα έθνος. 
Κι αυτή η δύναμη της είναι δύναμη πνευματική. Δεν είναι μονάχα η εξυπνάδα, αλλά είναι προπάντων η φλόγα της καρδιάς και κάποια ιδιαίτερη σεμνή καρτερία της ψυχής, που δε βρίσκεται σε κανένα λαό.
Πολλά έθνη έχουν μεγάλη ιστορία. Μα όποιος διαβάζει την ιστορία της Ελλάδας νομίζει πως τον τραβά μια ανεξήγητη δύναμη, γλυκιά και ποιητική, σαν ένας μαγνήτης που δεν ξέρει που είναι κρυμμένος. 


Απορεί, διαβάζοντας πολέμους και σκληρά βάσανα, πού βρίσκεται αυτή η μυστηριώδης πηγή απ' όπου αναβρύζει τόση ποίηση που τον μαγεύει και τον κάνει να την αγαπήσει. Αυτό το μυστήριο μάγεψε τον κόσμο όλο και ιόν έκανε να παραμιλά για την Ελλάδα. 
Και το πιο μικρό επεισόδιο της ιστορίας μας, το πιο τιποτένιο περιστατικό, ένας απλός λόγος που είπε ο Μιλτιάδης, ή ο Επαμεινώνδας, ένα ρητό που είπε ο χρηστός Φωκίωνας, μία χειρονομία που έκανε ο Αγησίλαος, μια απλή προσευχή που είπε ο Παλαιολόγος, παίρνουν τέτοια σημασία στις ψυχές όλων των ανθρώπων, που ζούνε σ' όλη τη ζωή τους μ' αυτά, σαν τα παιδιά που θυμούνται έως τα γηρατειά τους κάποια παραμύθια που γλυκάνανε τη φαντασία τους.
Τι είναι λοιπόν τούτη η μαγική ουσία που έχει μέσα της αυτή η Ελλάδα και κάνει 
τον κόσμο να νιώθει σαν δική του ιστορία την ιστορία της;
Είναι αυτό το άπιαστο πνεύμα που έχουμε μέσα μας όλοι οι Έλληνες, αυτό που έχετε κι εσείς, και που μπαίνει σε κάθε πράξη σας, σε κάθε σκέψη σας, σε κάθε αίσθημα σας, φυσικά κι αβίαστα, απροσπάθητα, χωρίς καν να το καταλάβετε. Αυτό το ήθος, αυτή η φυσική ουσία που μας δώρισε ο θεός, είναι στολισμένη με κάποιες μυστηριώδεις χάρες, που αγιάζουνε τον πόνο, ημερεύουνε το θάνατο, νοστιμεύουνε το καθετί που δημιουργούμε, μ' ένα λόγο «κάνουμε την έρημο ν' ανθίσει» κατά το λόγο του 
προφήτη Ησαΐα. Κι αυτά όλα μεταδίδονται από γενιά σε γενιά μέσ' από το αίμα, μα πιο πολύ με κάποια ιερή και καταπληκτική λειτουργία που λέγεται Ελληνική παράδοση.
Αυτή η παράδοση είναι το θησαυροφυλάκιο που κλείνει μέσα του και φυλάγει στον αιώνα την αθάνατη ψυχή μας, την αθάνατη καρδιά μας. Μ' αυτή ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Αυτή έκανε τον τυφλό τον Όμηρο να δείξει στους ανθρώπους που είχανε μάτια τη μυστική ομορφιά του κόσμου, αυτή έκανε τον Αισχύλο να πετά απάνω από τη γη σαν αετός χρυσοφτέρουγος, αυτή έκανε τον Μεγαλέξανδρο να 'χει τον Όμηρο κάτω από το προσκέφαλο του και να ζήσει μια ζωή τριάντα μονάχα χρονών σαν ένα εξαίσιο παραμύθι που βάσταξε αιώνες, αυτή έκανε τον Πολύκλειτο και τον Φειδία και τον Λύσιππο να μεταμορφώσουν σε ανθρώπους τα λιθάρια της Ελλάδας, αυτή έκανε τον Θουκυδίδη να κλαίγει από χαρά ακούγοντας τον Ηρόδοτο να διαβάζει την ιστορία του, αυτή έκανε τον Κολοκοτρώνη να φορά την περικεφαλαία σαν αρχαίος Έλληνας και να πολεμά χαμογελώντας, αυτή έκανε τον Ρήγα να βγάζει φωτιά από το στήθος σαν τον αρχαίο Πίνδαρο, αυτή έκανε τον Νικηταρά, τον Διάκο, τον Ανδρούτσο, τον Τζαβέλλα, τον Ησαΐα Σαλώνων να κλαίνε απάνω στα αρχαία λιθάρια, και να ποθούνε να πεθάνουνε αντρειωμένα πολεμώντας για το βασανισμένο και το ατίμητο χώμα που κληρονομήσανε.
Φώτης Κόντογλου.
Προσπαθούμε και μεις αυτές τις μέρες, να γνωρίζσουμε την ελληνική παράδοση, να ανοίξουμε κια μεις αυτό το θησαυροφυλάκιο που κλείνει  μέσα του την ελληνική ψυχή μας. 
 Είδαμε κεντήματα, υφαντά, μιλήσαμε για τη λαϊκή παραδοσιακή τέχνη .


Φτιάξαμε παραδοσιακά πιάτα. Τα είχαμε φτιάξει και ΠΕΡΥΣΙ
Την ιδέα είχαμε πάρει από τη συνάδελφο Ελένη Γουβεράκη.
Φέτος τα κάναμε λίγο διαφορετικά. Κολλήσαμε πάνω στο πιάτο μία χάρτινη βάση για τούρτα, ιδέα που είδαμε στη ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΝΝΑ
Βάψαμε εικόνες mandala ...



 Και τις κολλήσαμε στο πιάτο...



















 Σήμερα φτιάξαμε ποδιές για τα κορίτσια:
Έβαψαν και έκαναν σταυροβελονιά(χ) σε εικόνες παραδοσιακές που διάλεξαν.
 Πάνω σε υφασμάτινη ποδιά κόλλησαν κορδέλες, το  "κέντημά" τους και το στόλισαν με πούλιες.



















 Τα αγόρια έφτιαξαν παραδοσιακά παγούρια. έβαψαν και έκοψαν 2 εικόνες πραδοσιακές και τις κόλλησαν σε 2 χάρτινα πιάτα.





 Με την κυρία Νίκη έφτιαξαν μία πολύ ωραία ομαδική εργασία με τέμπερα , σφουγγάρι και πινέλα.

 Έφτιαξαν και κόλλησαν τσολιαδάκια και ελληνοπούλες.









11 σχόλια:

Έφη Μπακή είπε...

Ένας πίνακας ζωγραφικής η τάξη σας Αριούλι μου!!!!

135 και 43 νηπιαγωγεία Αθηνών είπε...

Καταπληκτική δουλειά και πρωτότυπη!!!!

Ειρήνη Ματθαιάκη είπε...

Η τάξης σας έχει πραγματικά άρωμα Ελλάδας! Μπράβο Αριάδνη! Υπέροχες ιδέες μας έδωσες πάλι!

Μιχαλάρου Κυριακή είπε...

τι ωραια πραγματα ΑΡΙΑΔΝΗ !!!!!!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Ο Κόσμος της Έφης είπε...

Είναι όλα τέλεια!!!!!!!

Nina είπε...

Kαταπληκτική δουλειά!!!

Λία Μαντέσου είπε...

Ποσο ομορφα ολα!

annatsiggerlioti είπε...

πολυ ωραίες δημιουργίες Αριάδνη!

Άννη Λιβαθινού είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΟΥ!!!!

Κατερίνα Παπαευθυμίου είπε...

απίθανααααααααααααααααααααα !!!!!

Unknown είπε...

Τα πιατα μοιαζουν με αληθινα, και ο πινακας θα διακοσμουσε τελεια ακομα και το σπιτι μας! Οι ποδιες και τα φλασκιά δεν το συζητάμε! Μπραβο!