Κάναμε Λαζαράκια με ποτηράκια

Σήμερα μιλήσαμε για την Ανάσταση του Λαζάρου και για  τα λαζαράκια και τις λαζαρίνες ως έθιμο:

Το πασχαλινό έθιμο του Σαββάτου του Λαζάρου  για παιδιά και μεγάλους .

O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό.

Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.

Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους “λαζάρηδες”, τα “λαζαρούδια” ή και “λαζαράκια”. “Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις” έλεγαν, μια και ο αναστημένος φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: “Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…”

Στα “λαζαράκια” έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους “λαζάρηδες” έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα. Στην Κω οι αρραβωνιασμένες θα έφτιαχναν ένα λαζαράκι σε μέγεθος μικρού παιδιού, γεμισμένο με χίλια δυο καλούδια και κεντημένο σχεδόν σαν τις κουλούρες του γάμου, για να το στείλουν στο γαμπρό. Τα “λαζαρούδια” πολλές νοικοκυρές τα γέμιζαν με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, μέλι, πρόσθεταν πολλά μυρωδικά και τα παιδιά ξετρελλαίνονταν να τα τρώνε ζεστά.

Μάθαμε και τα κάλαντα του Λάζαρου.

Ἦρθε ὁ Λάζαρος, ἦρθαν τὰ Βάγια,

ἦρθε ἡ Κυριακὴ ποὺ τρῶν᾿ τὰ ψάρια.

Σήκω Λάζαρε καὶ μὴν κοιμᾶσαι,

ἦρθε ἡ μάνα σου ἀπὸ τὴν πόλη,

σοῦ ῾φέρε χαρτὶ καὶ κομπολόι.

Οι κοτούλες σας αβγά γεννούνε, 

δώστε μας και μας 

να σας χαρούμε.

Του Λάζαρου, του Λάζαρου, 

τ' αβγά στο καλαθάκι ]

κι η άλλη πόρτα καρτερεί 

με τον παρά στο χέρι.

Φτιάξαμε και τα δικά μας Λαζαράκια με άσπρο χάρτινι ποτήρι, γλωσσοπίεστρο και λουλούδια.

Σχεδίασαν έναν κύκλο για κεφάλι.

 Το κόλλησαν στο ποτήρι

 Το ζωγράφισαν...

 Και το στόλισαν με λουλούδια!

 Έκανα 2 σχισμές και πέρασαν από μέσα ένα γλωσσοπίεστρο για χέρια.

 Τα κρατήσαμε και είπαμε τα κάλαντα του Λάζαρου.

Ζωγραφίσαμε ακόμα ένα έθιμο στο βιβλίο μας για τα ήθη και τα έθιμα του Πάσχα

Λαζαρίνες, κάλαντα και λαζαράκια σε όλη την Ελλάδα.

Το πρωτότυπο για όσους κάνουν το βιβλίο (Σέβαααααααααααααααααααααααααα!!!!!!!)

Έδεσα τα βιβλία τους και ζωγράφισαν το εξώφυλλο.