Ο Εγωιστής γίγαντας

Συνεχίζοντας τις δραστηριότητές μας, στα πλαίσια του προγράμματος πώς να αγαπήσω το βιβλίο, ασχοληθήκαμε με το "Eγωιστή γίγαντα"του Όσκαρ Ουάιλντ  το οποίο παρακολουθήσαμε την Πέμπτη στο θέατρο ΑΣΤΕΡΙΑ.

     

Ο εγωιστής γίγαντας θέλει να χαίρεται μόνος του τον πανέμορφο κήπο του. Τη μέρα που επιστρέφει στο κάστρο του –ύστερα από πολύχρονο ταξίδι– διώχνει οργισμένος τα παιδιά που βρίσκει να παίζουν σ’ αυτόν. Από κείνη τη στιγμή, όμως, ο χειμώνας παγώνει όλα τα δέντρα και τα λουλούδια. Τίποτα πια δεν τολμά ν’ ανθίσει και η άνοιξη δείχνει να έχει ξεχάσει τον κήπο του εγωιστή γίγαντα μέχρι τη μέρα που εκείνος δέχεται το αναπάντεχο φιλί ενός μικρού αγοριού.

Τότε όλα αλλάζουν. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αλλάζει η καρδιά του γίγαντα.

Ένα πανέμορφο παραμύθι που μας δείχνει ότι όλα τα καλά του κόσμου δεν αξίζουν τίποτα όταν η καρδιά μας είναι άδεια και παγωμένη.    

Εδώ μπορείτε να ακούσετε το παραμύθι.

Kάναμε  διάφορες  δραστηριότητες, που δε μπορώ να παρουσιάσω, επειδή υπήρχε ένα πρόβλημα με τη μηχανή. Περπατήσαμε σα γίγαντες, σα νάνοι. Τεντώσαμε το σώμα μας  και γίναμε γίγαντες, το μαζέψαμε και γίναμε νάνοι. Μιλήσαμε σα γίγαντες και σα νάνοι.

Κάνανε το παρακάτω φύλλο εργασίας, για να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στο γίγαντα και στο νάνο.

Απλώσαμε υφάσματα και φτιάξαμε τον κήπο την άνοιξη και τον κήπο το χειμώνα. Τα παιδιά πήγαιναν στους 2 κήπους και περιέγραφαν τα συναισθήματά τους και τα συναισθήματα του γίγαντα.

Πότε ήταν ευτυχισμένος ο γίγαντας;

Πότε ήταν δυστυχισμένος; Το ίδιο και για τα παιδιά.

Κάποια παιδιά φοβήθηκαν το γίγαντα και είπαμε ότι δεν υπάρχεις την πραγματικότητα. Ζει μόνο στα παραμύθια.

Κάναμε έναν πίνακα με τους ήρωες που ζουν στα παραμύθια.

Στη συνέχεια ο καθένας ζωγράφισε έναν ήρωα παραμυθιού και το σπίτι του στο παραμύθι.

Το παραμύθι με ασπρόμαυρες εικόνες.