Actionaid

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Νοιάζομαι και Δρω: "Το δέντρο που έδινε"

Όταν μιλάς για εθελοντισμό και τη χαρά της προσφοράς, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα, δε μπορείς να μην αξιοποιήσεις το εξαιρετικό βιβλίο του
Silverstein Shel "Το δέντρο που έδινε". Πραγματεύεται την ξεχωριστή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα δέντρο, μια μηλιά. Το μικρό αγόρι δένεται και γίνεται φίλος με τη μηλιά. Κάθε τόσο επιστρέφει και γεύεται τους καρπούς της και ότι άλλο μπορεί να δώσει ένα δέντρο. Στο τέλος το μικρό αγόρι που έχει πια γεράσει, ξαποσταίνει λίγο γιατί είναι κουρασμένος. Εκείνη του λέει να καθίσει στο τελευταίο που της είχε απομείνει, το γέρικο κούτσουρό της.
Ένα διαχρονικό παραμύθι που ο καθένας μπορεί να το προσεγγίσει διαφορετικά και να λάβει διαφορετικά μηνύματα. Πέρα από την αγάπη,τη φιλία,τη γενναιοδωρία, μπορεί να δει την πλεονεξία, την αχαριστία ίσως σε καποιες σκηνές απότ ην πλευρά του αγοριού.
Αλλά όπως και αν το προσεγγίσει, είναι σίγουρο ότι θα τον συγκινήσει και θα τον αγγίξει η ανιδιοτελής αγάπη της μηλιάς και η χαρά που νοιώθει όταν δίνει και κάνει το παιδί ευτυχισμένο.

«Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα αγοράκι». 
Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διαβασμά  του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.

Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της... κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. 
Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Μπορείτε να το δείτε και να το ακούσετε στο παρακάτω βιντεάκι:

Αφού διαβάσαμε το βιβλίο και το αναλύσαμε, ξεκινήσαμε με μία δράση φιλαναγνωσίας:
Τι έγινε στην αρχή, στη μέση, στο τέλος του παραμυθιού; Τα παιδιά το απέδωσαν σε φύλλο αξιολόγησης, κάνοντας ταυτόχρονα και γραπτό και προφορικό λόγο
















 Στη συνέχεια κάνεμ την παρακάτω κατασκευή - εργασία:
Έκοψαν τα παιδιά μία μηλιά και ζωγράφισαν στην καρδιά ενός μήλου,κάτι που αγαπούν πολύ. Το κόλλησαν στη μηλιά. Ο κορμός της μηλιάς είναι μία χαρτοσακούλα, όπου ο καθένας ζωγράφισε καρδούλες, όπως το αγόρι στο δέντρο, στο παραμύθι.Χάραξε όπως το αγόρι το αρχικό του γράμμα σε κάθε καρδιά + το πρώτο γράμμα ενός προσώπου που αγαπάει πολύ.

















 Κάναμε μία ομαδική εργασία: 
Το δέντρο που δίνει - Το δέντρο του εθελοντή.
Τα παιδιά σε μήλα ζωγράφισαν κάτι που θέλουν να προσφέρουν στους ανθρώπους, για να τους κάνουν ευτυχισμένους και τα κόλλησαν στα κλαδιά του δέντρου.



 Σε φύλλα έγραψαν λέξεις εθελοντισμού και τις κόλλησαν στον κορμό του δέντρου, που τον αποτελεί ένα κάνσον,διπλωμένο στα 3.
















 Τα παιδιά σε φύλλο αξιολόγησης ζωγράφισαν 2 σκηνές από το παραμύθι με τα τόσο έντονα συναισθήματα, που μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα δικά μας συναισθήματα.
Ζωγράφισαν 2 σκηνές από το παραμύθι. Μία που μας έκανε να χαρούμε καιμία να λυπηθούμε:















 Και ένα φύλλο αξιολόγησης ακόμα. Στο ένα μήλο ζωγράφισαν κα΄τι που θέλουν να προσφέρουν σε κάποιον που αγαπούν καισ το άλλο πώς θα νοιώσουν με αυτή την προσφορά;










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου