Αγαπώ από τη γη μέχρι τον ουρανό.....Τα βήματα για τη ζωή . Μάθημα 33ο: Αγαπώ-Μισώ Τα συναισθήματα αλλάζουν.

Το μάθημά μας σήμερα ήταν: Αγαπώ - μισώ τα συναισθήματα αλλάζουν.

"Ένα άτομο μπορεί να έχει διαφορετικά συναισθήματα για την ίδια κατάσταση σε διαφορετικές στιγμές", όπως αναφέρεται στο βιβλίο.

Οι γλωσσικές έννοιες που θα προσπαθλησουμε να προσεγγίσουμε είναι:

 Αγαπώ, Μισώ, Υπόσχομαι.

 Είδαμε τις παρακάτω εικόνες, τις παρατηρήσαμε, τις συζητήσαμε και διαβάσαμε την ιστορία που έχει  στο βιβλίο συνδυαστικά με τις εικόνες.

Η μαμά για κάποιο λόγο θύμωσε με το κοριτσάκι και αυτό νόμιζε ότι η μαμά δεν το αγαπάει και ότι το μισεί.

Αλλά δεν είναι έτσι: Όταν κάποιος θυμώνει μαζί μας δε σημαίνει ότι παύει να μας αγαπάει!

Είπαμε και προσωπικές μας εμπειρίες:

Πότε νιώσατε εσείς έτσι παιδιά; 

Όταν μαλώσαμε με το φίλο μας, με τη μαμά, με τον αδερφό ή την αδερφή μας, με τους συμμαθητές μας....

Πώς ήταν; Πώς ένιωσε η καρδούλα σας; Ακούστηκαν πάρα πολλά.

 Είναι καλό να δείχνουμε την αγάπη μας; Η απάντηση ήταν ομόφωνη: ΝΑΙ!!!

με ποιους τρόπους; Οι απαντήσεις μας ήταν αυτές:

Ιδέα από το βιβλίο:

Ο βοηθός παίρνει ένα κομμάτι  από πλαστελίνη , το κάνει μπάλα και το δίνει σε ένα παιδάκι λέγοντας: "Εγώ σου χαρίζω με αγάπη αυτή τη μπαλίτσα".Και ο καθένας τη δίνει στο διπλανό του επαναλαμβάνοντας τα λόγια.

 Φτιάξαμε τρίλιζα χρησιμοποιώντας καρδούλες που οι μισές ήταν γκρι και έγραφαν μίσος και οι άλλες κόκκινες της αγάπης.

 Αυτές είναι οι καρδούλες που χρησιμοποιήσαμε:

 Κάναμε στο λεξικό των συναισθημάτων τις σελίδες για το μίσος και για την αγάπη:

 Και οι αντίστοιχες μάσκες!

 Διαβάσαμε  το υπέροχο παραμύθι:

«Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει»  της Debi Gliori :

Μια συγκινητική ιστορία ανάμεσα

σε μια μανούλα και το παιδί της.

Η μητρική αγάπη.. χωρίς ανταλλάγματα,

γνήσια και αληθινή.

 Μπορείτε να το δείτε ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΗ.

Διαβάσαμε επίσης το παραμύθι "Μάντεψε πόσο σ'αγαπώ" του Sam Mc Bratney.

“Μάντεψε πόσο σ αγαπώ!” είπε. “Ω! δε νομίζω ότι μπορώ να το μαντέψω αυτό!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. “Τόσο πολύ!” είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι ανοίγοντας τα χέρια του όσο πιο πλατιά μπορούσε. Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός είχε μεγαλύτερα χέρια. “Εγώ όμως αγαπώ ΕΣΕΝΑ τόσο πολύ!” είπε.

Χμ, αυτό είναι πολύ , σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. “Σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ να φτάσω!” είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. “Κι εγώ σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ ΕΓΩ να φτάσω!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. Αυτό είναι αρκετά ψηλά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. Θα ήθελα κι εγώ να είχα χέρια τόσο μεγάλα.

Τότε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι είχε μια καλή ιδέα. Στηρίχτηκε στο έδαφος με τα χέρια του και έφτασε με τα πόδια του όσο πιο ψηλά μπορούσε στον κορμό του δέντρου. “Σ αγαπώ μέχρι τα πόδια μου!” είπε. “Κι εγώ σ αγαπώ μέχρι τα πόδια σου!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός σηκώνοντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πάνω από το κεφάλι του.

“Σ αγαπώ τόσο όσο μπορώ να πηδηξω!” είπε γελώντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πηδώντας πάνω κάτω. “Αλλά εγώ σ αγαπώ όσο ΕΓΩ μπορώ να πηδηξω!” χαμογέλασε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός- και πήδηξε τόσο ψηλά που τα αυτιά του άγγιξαν τα κλαδιά του δέντρου. Πολύ ψηλό πήδημα, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. Αχ να πηδούσα κι Εγώ τόσο ψηλά!

“Σ αγαπώ από δω μέχρι το ποτάμι!”, φώναξε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. “Σ αγαπώ και μετά από το ποτάμι, πάνω από τους λόφους!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.

Είναι πράγματι πολύ μακριά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό λαγουδακι. Είχε νυστάξει πολύ για να σκεφτεί περισσότερο. Τότε κοίταξε μέσα από τους θάμνους την μεγάλη μαύρη νύχτα. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από τον ουρανό. “Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι!”, είπε και τα μάτια του έκλεισαν.

” Ω αυτό είναι πολύ μακριά!”, είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. “Είναι πολύ μακριά”. Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός έβαλε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι στο κρεβάτι του. Έσκυψε και το φίλησε στο μέτωπο. Μετά ξάπλωσε δίπλα του και ψιθύρισε με χαμόγελο:

“Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι- ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΞΑΝΑ!”.

Μπορείτε  να το δείτε ΕΔΩ

Στη συνέχεια συζητήσαμε για τα πράγματα που αγαπάμε εμείς από τη γη μέχρι τον ουρανό.

Και κάναμε την εξής εργασία:

Τους έβγαλα φωτογραφία σα να φυσάνε φιλάκια προς τον ουρανό. Μόνο που τα δικά μας δεν ήταν φιλάκια αλλά καρδούλες.

Ετοίμασα τα παρακάτω:

 Κολλήσαμε τη γη και το φεγγάρι από σε χαρτονάκι...

 Κολλήσαμε και τη φωτογραφία μας:

 Ζωγραφίσαμε καρδούλες και μέσα γράψαμε πράγματα και πρόσωπα που αγαπάμε από τη γη μέχρι το φεγγάρι!!!

 Ετοίμασα τα παρακάτω φύλλα εργασίας όπου ζωγράφισαν κάτι που αγαπάνε πολύ:

 Κατασκευάσαμε καρδουλοκουτάκια "Υπόσχεση":

Είπαμε ότι ένα πολύ γλυκό δώρο για ένα πρόσωπο που αγαπάμε είναι μία υπόσχεση! Σκεφτήκαμε λοιπόν και δώσαμε μία υπόσχεση σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο (κάτι απλό και εφικτό).

Κάναμε κουτάκια καρδούλες , κολλήσαμε τη φωτογραφία μας, βάλαμε χέρια και μέσα βάλαμε την υπόσχεση που είχαμε γράψει: