Tα βιβλία που φτιάξαμε και τα βραβεία που πήραν τα παιδιά μας τη φετινή χρονιά!!!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΑΙΔΙΑ!!!

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΟΦΙΑ!!!!!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΜΑΘΑΤΕ!!!!

Φτάσαμε στο τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς. Μαζί με τις υπόλοιπες αναμνήσεις μας από το Νηπιαγωγείο, πήραμε και τα βιβλία που φτιάξαμε φέτος και τα βραβεία μας   για τα προγράμματα που συμμετείχαμε!!!

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ:

Βρήκαμε ένα πολύ ωραίο ποίημα που λέει όλα όσα θα ήθελε να πει ένα παιδί 6 χρονών που μόλις τελειώνει το Νηπιαγωγείο.

Το διαβάσαμε και το διαμόρφωσα έτσι ώστε να το βάψουμε , να του κάνουμε ένα ωραίο δέσιμο και να το πάρουμε μαζί με τα υπόλοιπα αναμνηστικά  μας 

από το Νηπιαγωγείο

Είμαι έξι ετών και μόλις τελείωσα το νηπιαγωγείο. Δε ξέρω τι περίμεναν οι άλλοι από εμένα. Ξέρω όμως τι έμαθα στο νηπιαγωγείο. Και θα σας τα πω (ελπίζω να τα θυμηθώ όλα):

Έμαθα να κάνω φίλους

και να αγαπώ τους σκύλους

κι όλα τ’ άλλα ζώα

που όπως είδα είν’ αθώα.

Έμαθα πολλά κι άκου τα καλά:

να μοιράζομαι, να φαντάζομαι,

να παίζω με κανόνες και να συνεργάζομαι,

να νιώθω και να λέω,

να ζητώ δίχως να κλαίω

να με ακούνε κι άλλοι,

να με δέχονται

κι όταν μαζί μου διαφωνούν- πάλι

να με καταδέχονται.

Έμαθα να κάνω ερωτήσεις

και να δίνω απαντήσεις

να αγαπώ τα παιδιά και τη δασκάλα

που μου έμαθε τα μικρά και τα μεγάλα

που μου μίλησε για εκείνα που υπάρχουν και δε βλέπω

και μου είπε ιστορίες

για εκείνα που βλέπω δίχως να υπάρχουν.

Έμαθα τεχνικές και υλικά

να ζωγραφίζω, να κόβω, να κολλάω,

να προσφέρω, να βοηθάω

έμαθα  να αγαπάω

για το δίκιο να μιλάω.

Έμαθα ν’ ανήκω σε ομάδα

και πως δεν είμαι εγώ το μόνο νήπιο σε όλη την Ελλάδα.

έμαθα πως είμαι ξεχωριστός

πως είμαι ικανός και διαφορετικός

και πως είμαι του εαυτού μου

κι άλλου κανενός!

Και τώρα ετοιμάζομαι για το δημοτικό

σχολείο πιο μεγάλο και απαιτητικό

θα μάθω όπως μου είπαν πράγματα χίλια δυο

με λέξεις κι αριθμούς θα παίζουμε κρυφτό

μα θέλω να ζητήσω ακόμα κάτι

από σένανε, μαμά, και το μπαμπά αγάπη

απ’ το σχολείο μου λίγο χρόνο να συνηθίσω

μια αγκαλιά να ισορροπήσω

τώρα που σε άλλο σχολείο θα αρχίσω.

Μα μέχρι τότε ήθελα να σου πω

πως θα ‘ναι ΚΑ-ΛΟ-ΚΑΙ-ΡΙ

εγώ θα παίζω, θα γελώ

με παγωτό στο χέρι!

Θέλω θάλασσα και άμμο

θέλω να κυλιέμαι χάμω

μη με κυνηγάς μ’ ασκήσεις

βρες εσύ τώρα τις λύσεις

δεν κάνω προετοιμασία

γιατί δεν έχει ουσία!

Για μένα έχει σημασία

να σου πω τι θέλω…

Θέλω να παίξω, να παίξω, να παίξω

θέλω να τρέξω, να τρέξω, να τρέξω

θέλω να πλατσουρίσω, να σε βρέξω

θέλω να βγαίνουμε έξω

Γιατί πρέπει να θυμάσαι

εκτός απ’ τ’ όνομά μου με λένε και “παιδί”

εσύ δεν ήσουν τέτοιο δηλαδή;

Ο κόσμος μου ανήκει, να μην ανησυχείς

θα τα μάθω όσα θες, του χρόνου. Θα δεις!!!

ΥΓ: Φέτος πάντως έμαθα πως γράφεται η αγάπη

με δύο -α- και ένα -i-

αρκεί να τη δείχνεις απ’ άκρη σ’ άκρη!!!

 Το φανταστικό αυτό γράμμα το βρήκαμε: ΕΔΩ

Βραβεία και Συγχαρητήρια

 Τα παιδιά μας φέτος δούλεψαν και κουράστηκαν πολύ. Δεν τους αξίζουν λοιπόν κάποια βραβεία και συγχαρητήρια;

Τους ετοιμάσαμε και τους δώσαμε με πολύ πολύ αγάπη τα παρακάτω βραβεία για τη συμμετοχή τους στα 3 καινοτόμα προγράμματά μας.

Για τη συμμετοχή τους στο καινοτόμο πρόγραμμα:"Το παιχνίδι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα".

 Για τη συμμετοχή τους στο καινοτόμο πρόγραμμα:"Είμαι διαφορετικός- Είμαι ένας και μοναδικός...Τα δικαιώματα των παιδιών".

 Για τη συμμετοχή τους στο καινοτόμο πρόγραμμα:"Πώς να αγαπήσω το βιβλίο".

 Για τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό της unicef:" Τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα Δικαιώματά τους".Θα σας δείξουμε την αφίσα μας σε άλλη ανάρτηση.

Φτιάξαμε ένα βιβλίο για να θυμόμαστε το Νηπιαγωγείο, τις δασκάλες, τους φίλους μας, την αγαπημένη μας γωνιά, τον αγαπημένο μας ρόλο,πως ζωγραφίζαμε, πώς γράφαμε το όνομά μας...

Ευχαριστώ τη συνάδελφο Ελισάβετ Καλογιάννη, που μοιράστηκε τις ιδέες της μαζί μας!!!

Θα με ακολουθεί για πάντα σα μία παλιά αγαπημένη βαλίτσα. Είναι η βαλίτσα των αναμνήσεών μου από το Νηπιαγωγείο.

 Αυτή είναι η βαλίτσα τηςΘεοδώρας 

 Και αυτή η βαλίτσα της Χριστίνας.

Φτιάξαμε το βιβλίο με τα ποιήματα που μάθαμε , αγαπήσαμε και ζωγραφίσαμε όλη τη χρονιά. Είναι τα ποιήματα που γέμισαν με μήλα το δέντρο του ποιητή!!!

Και τέλος στα πλαίσια της δανειστικής μας βιβλιοθήκης και του καινοτόμου προγράμματος: " Πώς να αγαπήσω το βιβλίο" κάναμε το βιβλίο της Δανειστικής Βιβλιοθήκης όπου βάλαμε τις ζωγραφιές που έκανε το κάθε παιδί από το βιβλίο που δανειζόταν με τα στοιχεία που συμπλήρωνε κάθε φορά και τις καρτέλες δανεισμού του κάθε παιδιού.